Ең алғашқы хат

Мектеп кезінде ғашықтықты сол хат арқылы білдіретін еді. Негізі хат алғанды сол кездері ұнатпаушы едім, кейін ғой оның да көңілгне бір мейірім сыйлайтынын түсініп жатқан. Менің бала кезде алғаш қолыма алған хатым көрші баладан еді. Аулада жүрген әпкемнен сол көрші бала хат ұстатып жіберіпті, қысылғаным ааааай Сол кездері тоқтардың көршінің қызы керемет еді деген әні көпшіліктің сұрауына ие болып жүрген кез еді. Тақырыбын көршінің қызы керемет еді деп бастағанын соныңа сол өлең шумақтарын жазғанын ғана көрдім,неге екенің қайдан оқуға да оқталмадым

балалық кездегі хат жазулар жүректен шынайы шығушы еді...тап-таза балалық қой

Ия, тап-таза, шынайы...

Мммм..... Балалығым еске түсіп кетті. Алғашқы хат 8 - сынып оқып жүргенде жазылған болатын. Ия, айна-қатесіз есімде бәрі, кімнің әкелгені, не деп жазылғаны, не деп жауап бергенім... (Езуіме жылы күлкі келді). Көрші сыныпта (а классында) оқитын баладан алдым. хат өте сауатты жазылыпты, сыртына көлде жүзіп жүрген екі аққудың суретін салған. Ол кезде ол да мен де оқу озаты болатынбыз. Сол себепті оған хатты сауатты жазу қиынға соқпаған болар деп ойлаймын. Ал қазір маған сол бір ең алғаш хатты жазған бозбала, күллі қазаққа танымал ақын ағамыз боп жүр:)) Теледидардан, басылым беттерінен жиі көріп тұрамын. Хоббиымда оның шығармалары да біраз жиналыпты. Қазір ол мені танымайтын да шығар?! Және сол жылы ол маған қайшымен белгі салып жаңа қаламсап сыйға тартқан болатын. Қаламды беріп жатып "сиясы біткеннен кейін лақтырып тастама, он жылдан кейін өзіме сыйға тартасың" деген болатын. Бұл да сол кездің өзінше бір романтикасы )) Сол кездерді сағына еске алып отырмын. Сенесізбе, сол қаламсап әлі күнге сақтаулы. Құдай қаласа 1 жылдан аса уақыт қалды. Күні жеткенде амандық болса қайтарып беремін. Қалай, қайда апарып беретінімді әзірге білмеймін. Бірақ бұйырса қайтарып беремін. Ол ақын ағамызды іздеп тауып аламын ғой... Міне, осылай?

құпия болмаса қай ақын?аты-жөні қандай?

"Гүлденген әлем, пәленшеден пәленшеге сәлем"

алғашқы хат естен кетпессс

Алгашкы хат алганым есiмде калмапты.Есiмде калганы 10-шы сыныпта окитын едiм.Кыстын кезi болатын.Мектепке кiрерде курткамызды гардеробка iлiп кетушi едiк.Сабак бiттi,кайтайын деп жатырмын достарыммен.Курткама колымды салсам-хат тур екен.Кызыгушылыкпен достарыммен окып карадык.Оз сезiмiн 2 бетке сыйгызыпты.Бiрак кiм екенiн жазбаган.Егерде менiн кiм екенiмдi бiлгiн келсе сол курткана ертен жауап жазып кой,озiм алам дептi.Мен ол уакытта бiр кызбен журер едiм.Шынымды айтсам ол хат менi кызыктырмады.Кейiнiрек сол хатты 8-шi сыныпта окитын Тогжан есiмдi кыз жазган екен.Озi айткан тугын.

Балалык шак еске тусiп кеттiгой. Алгашкы хатты 7сыныпта алган екенмiн. Создерi есiмде калмапты,журектiн суретi есiмде,адемi кып салыпты. Сосын жыртып тастаганмын.Ашуланып,жылапта алдым. Ол баланы озiмде унататынмын,содан кейiн жек корiп кеттiм. Кейiн ойлайм,онын не кiнасы бар деп. Сол кезде "анкета"дегендi устаушы едiкгой.Балдар толтырып болган сон,iшiне хатымен бiрге ала келетiн. Мектептегi сонгы хатым 11сыныпта,озiммен бiрге окитын жiгiт жазган. Бiр шумак олен. Уйде алiде бар. Ол каз елге танымал жiгiттердiн бiрi. Кездесулерде кейде айтып отырады сол мектептегi махаббатын. Бiр кулiп аламыз.