Ағып өткен бір жұлдыз болып зымыра-ай,
Жарық етіп бір өте шықты бұл қалай?
Халық мұңын айта білді қымсынбай,
Ауыртпалық түсе дағы басына,
Білдіртпеді қара қазақ,халықына.
Жүрегі поэзияға толы еді,
Өлеңі тек шындықтар көзі еді.
Жабыққанда болатын мұңдасы,
Тек өлеңмен құралатын сырласы.
Міне,бүгін естеліктер жаңғырып,
Жатыр сізді мәңгілікке еске алып.