Түу тегі дүниеге қара бұлт төндіріп.... "нағыз дос жоқ! бәрі қалтаңа қарайды" деп шорт кесіп тастайтындай пряяям өмір сүріп тастаған жоқпын. Жақын деп санайтын достарым бар, бәрі жақсы! Өзіңе байланысты емес пе? Егер қалтаның қалыңдығына қарайды десең, онда өзің де сондай болғаның! Біреуге күмәнмен қарамас бұрын, адам өзін біліп алу керек қой. Өзің жақсы болсаң, достан кенде болмайсың
бұрындары бір қызбен жақсы тіпті өте жақсы дос болдым.сабаққа бірге баратынбыз.оның ата-анасының жағдайы нашар екенін білетінмін.сосын ылғи автобусқа оған мен төлейтінмін.мектепте не жесем оғанда соны алып беретінмін.оның ақшасы жоқ деп ойлайтынмын.бірде ол маған өзінің туған күні екенін айтты.маған туған күніме келмеуін өзінің басқа достарымен бірге өткізетінін айтты.мен одан сол достарың туған күніңді жасап бере ма деп едім.менің жинаған ақшам бар деді.ішімнен сонда бұған ата-анасы ақша береді екенғой деп ойладым.артынан үйіне барсам өзі жүр екен.айнасының алдында қағаз тұр екен оқысам әпкесіне хат жазып қойыпты .ода былай жазылған-әпке мен салтоштан да асып кететін оқушы болам .тек қана алға деп қойыпты.содан көңілім қатты ауырды.екінші досқа сенбейтін болдым. мүмкін осылай айтуыма осы себеп шығар.мүмкін басқасы..............................
бұл омірде шынайы достық жоқтың қасы.бәрі сенің қалтаңа қарайды.
мектепке алғаш барғанда бір қыз "Жарты жолға дейін жолымыз бір екен ғой, күнде бірге қайтайық" деген, бірақ ылғи сұрайтын "нан әкелдің бе?" деп, әкелсем - бірге қайтамыз, әкелмесем - "адасып кетпе" деп "жол көрсетіп" жіберетін. Содан күнде мамама "нанға май жағып берші, Н.-ға берем" деп айтатынмын. Мен үшін маңыздысы тамақ емес үйге бірге қайту болатын, басқамен (наны бар) кетсе қызғанатынмын досымды. Бұл - екінші сыныпта болған оқиға ғой, қазір мұндай жағдайларға мүлдем де мән бермеймін. Бәрін дос санаймын, ақшам үшін жүрсе - ол адамның өз қалауы, қалауы бойынша жүрген адамға кет дей алмаймын, кететін кез келгенде (ақшам таусылғанда) уақыт-жеңге мен Аллаһ-сыншы бәрін реттейді.
Өз басым ешқашан біреудің қалтасына қараған емеспін, мен достарыма қандаймын, олар да маған сондай, сол себепті мынадай сөздерді айтуға менде еш себеп жоқ:
яғни досың сенің наның үшін бірге жүрді бірақ менің де достарм көп бәрі жақсы бәрі жанашыр менде оларды жақсы корем.бірақ соның ішінде өзіңе жақынын табу қинығой.оның сатып кетпейтініне кім кепіл.менің өзімнің жан досым да сырласым да туған әпкем
. менің досым да ақыл айтатын, мені қолдайтын адам ол менің ағам екен.
ДОСТЫ ҚАЛАЙ ТАҢДАҒАН ДҰРЫС? деген сұраққа 3 күн ойландым. бұрын бұл сұраққа мән бермеппін. ойлана-ойлана досым ағам екенін түсіндім.
Салтошым, жаным, мен әдейі екінші сыныптан мысал алдым ешкім "дос нан үшін, кім нан үшін, дос не үшін" деген сұрақпен бас қатырмасын деп. Сен сияқты мен де талай достан көңілім қалған, бірақ мен әдейі бала шақтан мысал алдым салмағы ауыр болмасын деп. Мысалға Н.ның "пайдакүнемдігі/нансоғарлығы" маған қара аспан боп төнген жоқ, яғни өмір өзгергенмен менің "сатқындыққа" деген көзқарасым өзгерген жоқ. Қасымда қалдыру үшін қолымнан келген жақсылықты жасаймын, бірақ кетем десе - оған да көндім. Яғни, "сатып/лақтырып" кетті екен деп "ДОСТЫҚ ЖОҚ!" деп шорт кеспеймін...
әрине ар кімнің пікірі әр түрлі .сенің алған тәрбиеңмен менің алған тәрбием ұқсамайды.сол сияқты сенің достарыңда әр-түрлі менікі де. мен өзім жеке басым шынайы достыкка сенбеймін.әрине мүлдем жоқ емес әйтеубір мыңнан бірін ғана кездестіруге болады.бәріміз пендемізғой өз басымызды ойламай тұрмаймыз.
Суретіңізді қоюға не себеп?
бұрындары бір қызбен жақсы тіпті өте жақсы дос болдым.сабаққа бірге баратынбыз.оның ата-анасының жағдайы нашар екенін білетінмін.сосын ылғи автобусқа оған мен төлейтінмін.мектепте не жесем оғанда соны алып беретінмін.оның ақшасы жоқ деп ойлайтынмын.бірде ол маған өзінің туған күні екенін айтты.маған туған күніме келмеуін өзінің басқа достарымен бірге өткізетінін айтты.мен одан сол достарың туған күніңді жасап бере ма деп едім.менің жинаған ақшам бар деді.ішімнен сонда бұған ата-анасы ақша береді екенғой деп ойладым.артынан үйіне барсам өзі жүр екен.айнасының алдында қағаз тұр екен оқысам әпкесіне хат жазып қойыпты .ода былай жазылған-әпке мен салтоштан да асып кететін оқушы болам .тек қана алға деп қойыпты.содан көңілім қатты ауырды.екінші досқа сенбейтін болдым. мүмкін осылай айтуыма осы себеп шығар.мүмкін басқасы..............................
мектепке алғаш барғанда бір қыз "Жарты жолға дейін жолымыз бір екен ғой, күнде бірге қайтайық" деген, бірақ ылғи сұрайтын "нан әкелдің бе?" деп, әкелсем - бірге қайтамыз, әкелмесем - "адасып кетпе" деп "жол көрсетіп" жіберетін. Содан күнде мамама "нанға май жағып берші, Н.-ға берем" деп айтатынмын. Мен үшін маңыздысы тамақ емес үйге бірге қайту болатын, басқамен (наны бар) кетсе қызғанатынмын досымды. Бұл - екінші сыныпта болған оқиға ғой, қазір мұндай жағдайларға мүлдем де мән бермеймін. Бәрін дос санаймын, ақшам үшін жүрсе - ол адамның өз қалауы, қалауы бойынша жүрген адамға кет дей алмаймын, кететін кез келгенде (ақшам таусылғанда) уақыт-жеңге мен Аллаһ-сыншы бәрін реттейді.
Өз басым ешқашан біреудің қалтасына қараған емеспін, мен достарыма қандаймын, олар да маған сондай, сол себепті мынадай сөздерді айтуға менде еш себеп жоқ:
яғни досың сенің наның үшін бірге жүрді
ДОСТЫ ҚАЛАЙ ТАҢДАҒАН ДҰРЫС? деген сұраққа 3 күн ойландым. бұрын бұл сұраққа мән бермеппін. ойлана-ойлана досым ағам екенін түсіндім.
Салтошым, жаным, мен әдейі екінші сыныптан мысал алдым ешкім "дос нан үшін, кім нан үшін, дос не үшін" деген сұрақпен бас қатырмасын деп. Сен сияқты мен де талай достан көңілім қалған, бірақ мен әдейі бала шақтан мысал алдым салмағы ауыр болмасын деп. Мысалға Н.ның "пайдакүнемдігі/нансоғарлығы" маған қара аспан боп төнген жоқ, яғни өмір өзгергенмен менің "сатқындыққа" деген көзқарасым өзгерген жоқ. Қасымда қалдыру үшін қолымнан келген жақсылықты жасаймын, бірақ кетем десе - оған да көндім. Яғни, "сатып/лақтырып" кетті екен деп "ДОСТЫҚ ЖОҚ!" деп шорт кеспеймін...
әрине ар кімнің пікірі әр түрлі .сенің алған тәрбиеңмен менің алған тәрбием ұқсамайды.сол сияқты сенің достарыңда әр-түрлі менікі де. мен өзім жеке басым шынайы достыкка сенбеймін.әрине мүлдем жоқ емес әйтеубір мыңнан бірін ғана кездестіруге болады.бәріміз пендемізғой өз басымызды ойламай тұрмаймыз.
өте дұрыс айтасыз