Экзистенциализм және әдебиет

немесе өмір сүру философиясы( лат.өмір сүру.) буржуазиялық философиядағы иррационалистік бағыт бірінші дүниеж.соғыстан кейін Германияда, екінші дүниеж.соғыстан кейін Францияда т.б елдерде буржуазиялық интеллегенцияның ой елегіне сай дүниеге көзқарасты қалыптастыру мақсатында ХХғасырда пайда болды.Ол адамгершілік құндылықтармен тұтынушылық қажеттіліктің тасасында қалған техногенді, индустриалды қатыгез қоғамға қарсылық ретінде туындады.Э негізгізгі өкілдері М.Хайдаггер, К.Ясперс,Н.А.Бердияев,Ж.П.Сартр,Г.марсель,А.Камю сондай ақ олардың идеялық қолдаушылары:Августин,Ф.Шеллинг,С.Кьеркогор т.б Э.еуропа әд.ң театрдың басқа да өнер аслаларының дамуына ықпал етті.Қорқынышқа байл көп шығ туындап,оны жеңу адамгершілік құндылықтарды адам тірш баянсыздығы тұрғысынан қарастыру басты тақ айналды.Э.бағыты өкілдерінің көзқ б.ша:Өзіндік МЕНІН түйсәну және өзге мен санасу адамды саналы әрекетке жетелейді.Э.Креккегор дни миссиялық ілімі. Э. діни және атейістік болып бөлінеді. Эк.ционалистітердің пікірінше рационалды ойлаудың негізгі кемшілігі обьекті мен субьектіні қарама қарсы қою принципіне сүйеніп, бүкіл дүниені тіпті адамның өзін тек зерреу обьектісі түрінде ғана қарауында. Сөйтіп бостандық жеке адамның еркі туралы мәселе Э. түсінігі бойынша тек этикалық тұрғыда түсіндіріліп оның этикалық мәні, әлеуметтік мәні еске алынбайды.