Мифтер мен аныздардын көркем әдебиеттегі колданысы.

Мифтен ертегіге, аңызға дейінгі өзгерістердің заңдылығын анықтаудың турлі деңгейлері болмақ. Сібірдің түркі-манғол халықтары бұл жөнінде көп сауалдың шешімін табуға мумкіндік береді. Мунда эпикалық аңыздаулар окиғасы екінің бірінде ак мифтік-ертегілік сипатта кездесіп отырды, ал дәстурдің белгілі тарихи істердің бурын калыптасып болғандығынан Ежелгі мифтердің, ертегілердің, аныздардың,неғурлым көбірек сакталғанын бурят фолькларшылары өздерінің зерттеуінде жуйелі турде талдаған.Мифтер каншама ғажайып нанымсыз көрінгенімен, әуел баста адамдардын өмір тәжіребесінің емлесі сипатында туған. Бір заманда халыктын карусыз сырткы дүлей куштерге карсы әрекеті аз кезде тастан артык айбары болмағаныда миф турінде жеткен. Миф түптеп келгенде о бастан-ак сөз өнерінің айшыкты бір жанры емес.Мифтің дуниетанымдык кызметі әлсірей бастағаннан кейін ғана ол сөз өнерінің өзге жанырларымен (аныз әпсана ертегі т.б) жакындасып ,фольклорлык жанр аясында түсірілді.Ал шындығына келгенде , наным-сенімен, әдет-ғүрыппен салт-санамен бірге туып бірге жасаскан мифтің коғамдығы көрінісі алдымен онын сан-саласы дуниетанымдык кызметінде. Сонын бірі –мифтің ғұрыпка (обрят, ритуал)катысты мәселелері. Әлемдегі көптеген халыктардын мифтері діни әдет-ғұрыптармен салт-санамен бірлікте өмір суріп келген.Әсіресе мәдени дамуы жағынан кенжелеп калған халыктарда түрлі ғұрыптардын ритуалдардың мән-мағынасы жене олардағы іс-әрекеттің себептері миф аркылы тусіндірледі.