| Я улыбаться перестала...
Анна Ахматова
Я улыбаться перестала,
Морозный ветер губы студит,
Одной надеждой меньше стало,
Одною песней больше будет.
И эту песню я невольно
Отдам на смех и поруганье,
Затем что нестерпимо больно
Душе любовное молчанье. | Мен күлуді доғардым...
Анна Ахматова (ауд.: Құралай Омар Мен күлуді доғардым,
Мұздай боп ернім тоңған ем.
Бір үміт тағы жоғалды,
Бір өлең артық болғанмен.
Еріксіз беріп әнімді
Келемеж бенен мазаққа,
Отырам сосын жанымды
Үнсіздігіммен азаптап. |
| Широк и желт вечерний свет...
Анна Ахматова Широк и желт вечерний свет,
Нежна апрельская прохлада.
Ты опоздал на много лет,
Но все-таки тебе я рада
Сюда ко мне поближе сядь,
Гляди веселыми глазами:
Вот эта синяя тетрадь -
С моими детскими стихами.
Прости, что я жила скорбя
И солнцу радовалась мало.
Прости, прости, что за тебя
Я слишком многих принимала. | Құшағын жайып сары кеш...
Анна Ахматова
(ауд.: Құралай Омар) Құшағын жайып сары кеш,
Сәуірдің есті салқыны.
Болса да, жаным, бәрі кеш,
Қуандым көңіл алқынып.
Отыршы келіп қасыма,
Қарашы нұрлы көзіңмен:
Шыланған дәптер жасыма -
Естелік балғын кезімнен.
Күн кештім мұңмен төзімсіз
Алмадым және жұбана.
Кешірші, кешір, өзіңсіз
Қателестім көп, сынама. |
