Ана туралы өлең

Мүмкін сенің суретіңді құсқа айтып,

Қауырсынмен ай бетіне салғызам.

Ана, ана –

Ең әдемі сөзім бұл,

Ең шуақты, ең бақытты кезім бұл.

Жер шарына мейіріммен қарайтын,

Жанарымда сенің сұлу көзің жүр.

Ана, ана –

Жарқыраған күнсің сен,

Аспан, тау да, мөлдір ауа, гүлсің сен.

Сәуле болып, баққа айналып Өлеңім,

Ғұмырымда бір күлдіріп үлгірсем.

Ана, ана –

Жырақтамын жаныңнан,

Сені көрмей сағыныштан арылман.

Жапырақтай Өлеңімді құшамын,

Ол су сынды саусағымнан ағылған.

Ана, ана –

Ренжітсем бір кезде,

Кешіре гөр, бейбақ басым білгем бе?!

Жылағанда анаң, әкең мұңайып,

Шалқитынын болмашы бір күлгенге.

Ана, ана –

Қорғанышым, тірегім,

Жүрегімдегі солмайтұғын гүл едің.

О, Жаратқан, жалғыз Аллам, анама,

Ұзақ ғұмыр берегөрші тілегім!!!

Жұлдыз Бейсек.