Мәңгі жүректесіз

Шығара да алмаймын бүгін өлең,

Қарғыс айттым «сіз кеткен» күніме мен.

Кетесіз-ау, білмей-ақ өзіңізді,

Қимай жылағанымды түніменен.

Ғашық едім, жанымды өпкен күзге,

Қазір суық…болғанмен көктем бізде.

«Сіз шығар» деп үмітпен қарап тұрам,

Үйіңіздің жанынан өткен кезде.

Шаттығымды бұл жұрттың алды өсегі,

Маңдайымда сорым да бар бес елі.

Сіз жүресіз мекендеп нән қаланы,

Мен жүремін мекендеп тар көшені.

Жанарымда, тек мұңға жүз де толы,

Мына әлем…бәрі де бізге долы.

Сіз жыларсыз, мен бірақ көрмеймін ғой,

Мен жылармын, көрмейсіз сіз де оны.

Қос бақыттың шыңына жетерміз де,

Жаныңыздан жымиып өтем күзде.

Тағдыр дұрыс жасаған «аз болар»деп,

Бір бақытты бұйыртпай екеумізге…