Ұшы-қиыры жоқ жазық даланың ортасындағы көлде бір бақа өмір сүріпті. Ол теңізді көруді қатты армандайды екен. Бірде ол ұшып бара жатқан қаршығаны шақырып алып, теңізді қалай көруге болатынын сұрапты. Қаршыға оған: «Е, бұл өте оңай ғой. Анау көрініп тұрған биік тауға шықсаң, теңізді көре аласың» депті.
– Ойпырм-ай, неткен биік тау! - депті басын көтере қараған бақа шошып кетіп, – Менің сенікі сияқты ұшқыр қанатым, бұғынікі сияқты жүйрік те ұзын аяғым жоқ, мұндай биік тауға қалай шыға аламын?
– Рас, бұл тау өте биік, бұл тауға шығу үшін өзің айтқан ұшқыр қанат пен шыдамды сирақтан басқа амал жоқ, – депті де, қаршыға ұшып кетіпті.
Бақа әбден торығыпты. Ол үйіне, көлге қайта секіргелі тұрғанда, бір тиын оның алдына секіріп келіп: «Неге күрсініп тұрсың?» деп сұрапты.
«Теңізді көргім келеді, бірақ, мына тау өте биік екен, оған шығу мүмкін емес...»
«Мына тасқа секіріп шыға аласың ба?» деп тиын бір тасқа секіріп шығыпты.
«Бұған неге шыға алмаймын?» деген бақа әлгі тасқа секіріп шығыпты.
Міне, осылай, бақа тиынға ілесіп, тастан-тасқа секіре беріпті. Олар қатты қалжырағанда, көк шөпке жатып демалып, шөлдегенде, тау бұлағынан су ішіпті. Қанша күн өткенін кім білсін, олар ақыры тастан-тасқа секіріп жүріп, таудың төбесіне жетіпті. Теңіз оларға жарқырай көрініпті. Тау төбесінде демалып отырған қаршыға бақаны көріп, айырықша таң қалып: «Сен бұл биік тауға шыға алмаймын демеп пе едің?» депті.
«Солай, - депті бақа, - Сен бұл биік тауға шық дегенде, мен батылдық ете алмаған едім. Алайда, тиын маған тасқа шығуды үйретті. Мен тауға шықтым!».
Дұрыс әдіс пен талмай құлшыну – ұлы мақсатты жүзеге асырудағы ең маңызды алғышарт.
Дайындаған: Сұңқар Ақбоз
Сурет: it.com