Marhaba Sabi - Qane Qane

Мұң көріп тұрмын көздеріңнен тағы да сенің,

Айтып-айтып ал, тарқасын шерің.

Әңгімеден басқа не бар ауада бұл күн?

Айта ғой ұғам сөздің төркінін.

Кел, ағыл-тегіл арылайық боп ебіл-себіл,

Айта бер, сөгіл.

Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.

Сырыңмен бөліс!

Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.

Жүрегіңді аш!

Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.

Руани туыс!

Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.

Уайымыңды бас!

Иә, кез кездері шаршағанда жаның да, тәнің де,

Құтқарады әңгіме шағын.

Кеңістікте түсіністікпен тыңдалған шының.

Уақытша болсын емі ғой жанның.

Кел, ағыл-тегіл арылайық боп ебіл-себіл,

Айта бер, сөгіл.

Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.

Сырыңмен бөліс!

Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.

Жүрегіңді аш!

Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.

Руани туыс!

Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.

Уайымыңды бас!