Мұң көріп тұрмын көздеріңнен тағы да сенің,
Айтып-айтып ал, тарқасын шерің.
Әңгімеден басқа не бар ауада бұл күн?
Айта ғой ұғам сөздің төркінін.
Кел, ағыл-тегіл арылайық боп ебіл-себіл,
Айта бер, сөгіл.
Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.
Сырыңмен бөліс!
Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.
Жүрегіңді аш!
Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.
Руани туыс!
Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.
Уайымыңды бас!
Иә, кез кездері шаршағанда жаның да, тәнің де,
Құтқарады әңгіме шағын.
Кеңістікте түсіністікпен тыңдалған шының.
Уақытша болсын емі ғой жанның.
Кел, ағыл-тегіл арылайық боп ебіл-себіл,
Айта бер, сөгіл.
Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.
Сырыңмен бөліс!
Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.
Жүрегіңді аш!
Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.
Руани туыс!
Қане-қане, қане-қане, қане-қане, қане-қане.
Уайымыңды бас!