Мұңға барып, терезесін қақтым, күйе тұра баттым.
Қыр ға бар, мұңнан алған жастың, бәрін сырғанаттым.
Қас-қабағың мені іздеп неге жаным жыбырлайды?
Көз-жанарым әлі байлаулы-байлаулы өзіңе.
Тастағаным болсын дедің, енді әнім сыбырлайды - көзіңе
Қ/сы:
Мұң қабағың суық күнде қалғанда,
Жылытатын адамыңды арманда!
Дөңгеленген ғаламшардың ішінен мен сені!
-Жасаймын қардан да ️
Өкпелетсем кешір енді өзгерме
Шын бақыт ол бұйырады төзгенге
Таңдағаның ұстай алса қасында,
Сол кезде!
-Сен мені көзге ілме!
Тыңдаған ұнайд(ы) маған,
Келбетің дымда да қылмайд(ы) (тап-таза қар)
Ым ға бағынбайтын адам,
Бәрі-бір дым ға баағынбайд(ы)
Қ/сы:
Мұң қабағың суық күнде қалғанда,
Жылытатын адамыңды арманда!
Дөңгеленген ғаламшардың ішінен мен сені!
-Жасаймын қардан да ️
Өкпелетсем кешір енді өзгерме
Шын бақыт ол бұйырады төзгенге
Таңдағаның ұстай алса қасында,
Сол кезде!
-Сен мені көзге ілме
Ер билейді есте болсын салтыңда
Қарайады қарамасаң алтын да!
Арманыңа тиянақты жылжысаң,
Күтеді ⁃
“Сахнада” - халқыңда