Кешір мені, енді сені жіберем.
Қайғыдан басқа саған не берем?
Орныңды басқан ешкім жоқ.
Бұл сондай ащы сезім не деген?!
Мынау жүрек емес, тас бұл әлі.
Білемін өткен сәттер мас қылады.
Өкініш өзегімді өртеп барады,
Бұл бірақ саған жазған соңғы әнім.
Жасырамын несіне, менің есімде.
Атырғанбыз сырласумен талай таңды.
Ей, бәрі менің есімде.
Шын қуанғам таптым ғой деп мендік жанды
Үздігім мың сұлу ішінен.
Көз алдымда бәрі қалай басталғаны.
Бірақ та мен қазір түсінем
Бұл сезімнің енді шықты тас-талқаны.
Кешір мені, енді сені жіберем.
Қайғыдан басқа саған не берем?
Орныңды басқан ешкім жоқ.
Бұл сондай ащы сезім не деген?!
Мынау жүрек емес, тас бұл әлі.
Білемін өткен сәттер мас қылады.
Өкініш өзегімді өртеп барады,
Бұл бірақ саған жазған соңғы әнім.
Сұлуым несіне алдаймын?
Бұл махаббат таза болған сезіктенбе.
Кешіре алмай
Ақылды бол, жүрегіне ерік берме!
Өмір сондай
Көрмегенмін бұндай сезім сезіп мен де.
Күлкің қандай –
Күліп тұршы енді екеуміз кезіккенде.
Жарқын құшақ жайған айым
Ниетіңе сай болмадым.
Мені сүйген жүрегіңнің.
Лүпілінен айналайын.