Ренжу – бос кеткен уақыт

Адам болмысы ренішпен түзелмейді. Негізінен, ренжу – бос кеткен уақыт. Сол бос уақытта сіз бірнеше игі іс жасап үлгересіз. Өзі онсыз да қамшының сабындай ғана қысқа ғұмырды ренішпен өткізіп не керек?

Орынсыз ренжи беру көбінесе өзімен бірге басқа да рухани дерттерді де ала келеді. Мәселен, бауырына ренжіген адам тек сол ренжіген күйі қалмайды, ол жайлы әртүрлі сөздер айта бастайды. Тек осы жағдайдың бір өзі адамды ғайбат, өсек секілді теріс жолдарға итермелейді. Адам ренжігенде ойланады, жүрекке алады және жүйкеге көп салмақ салады. Бір ғана реніш үшін адам іштей шаршай бастайды. Сондықтан да көңілде реніштің болмағаны абзал.