Дінмұхамед Қонаевтың өмірден өткеніне 20 жыл болды. Ол Қазақстан Компартиясы Орталық Комитетінің Бірінші хатшысы болды. Қазақстан үшін қыруар іс атқарған тұлғаның өмір жолын білмеуіміз әділетсіздік болар. Ғасырда бір туатын дара тұлға туралы бірнеше факт ұсынамыз.
Дінмұхамед Ахметұлын білетіндер өте қарапайым адам болғанын, тіпті жұмысқа жаяу барғанын айтады.
Қазақстан өнеркәсіптік өндірісте – 8,9 есе, ауыл шаруашылығында – 6,2 есе, құрылыс саласында – 68 есе, халық саны жөнінен – 2,5 есе өсті. Қонаев небары 22 жасында елді осындай жетістікке жеткізді.
1967 жылы Қонаевтың бастамасымен шұғыл түрде Кіші Алматы өзенінің жоғары жағына бөгет салу жұмыстары жүргізілді.
1973 жылы Медеуде мықты плотина – алып бөгесін салынып, сел-цунамиге тосқауыл қойылды. Селге қарсы қаһармандық идеясын көтеріп, құрылыс-қалқан салдырған да Дінмұхамед Қонаев болатын.
Оның перзенті болмады, артында ұрпақ қалмады.
1981 жылы Қонаев 70 жылдық мерейтойын тойлау қарсаңында Нұрсұлтан Назарбаевты ұлым деп атады, яғни іс жүзінде мұрагері екенін білдірді.
«Советский Казахстан» хабарының шығарылымы алдын ала Орталық Комитеттің бақылауынан ай сайын өтетін. Бір күні Қонаевтың өзі қоңырау шалып: «Мені осы жолғы хабарда екі рет көрсетіпті, қысқартыңыздар, бір рет көрсетсе де жетеді», - деген.
1962 жылы Қонаев Павлодардың атауын Хрущевоград деп өзгертуге ұсыныс жасағандарға қарсылық білдірді, ол осылай Мәскеуге танылды.
Алпысыншы жылдардың басында Хрущев Қазақ Советтік Социалистік Республикасының астанасын Ақмолаға көшіруді және оның атауын Целиноград деп өзгертуді ойлады. Қонаев оған қарсы тұрып, Алматының статусын сақтап қалды.
1993 жылы 25 тамыз Қазақстан тарихында жарияланбаған халықаралық қаралы күн болып қалды. Қазақ жұрты Дінмұхамед Қонаев Ахметұлын жер қойнына тапсырды. Он мыңдаған алматылық Опера және балет театры залына қайғы жамыла келді.