Кеңес АУХАДИЕВ, мемлекет және қоғам қайраткері:
Биік адамгершілігі көрініп тұратын
– Есімде ерекше қалғаны – Нұртас амандасқанда жылы шыраймен, жымиып тұрып амандасатын. Ол түр-әлпеті бір қарағанда-ақ есіңде қалатын адам болатын. Мысалы, біздің алдымыздан көп адам өтеді. Кейбіреумен амандасасың, тіпті араласып та жүресің. Соның көбі есіңде қала бермейді.
Кейіннен тіпті «түрі қалай еді» деп те ойлайсың. Ал Нұртастың бейнесі бір көргеннен-ақ көз алдыңда қалып қояды. Оның жылы шырайы ар жағындағы биік адамгершілігін көрсетіп тұрғандай болатын. Өмірі қысқа болғаны өкінішті-ақ. Не дейміз, марқұмның иманы серік, жатқан жері жайлы болсын...
Көпжасар НӘРІБАЕВ, ҚР ҰҒА академигі:
Нұртасқа қандай атақ берілсе де артық емес
– Нұртастың әкесінен қабылдаған керемет бір қасиеті – ол кісі де елге, халыққа жақсылық жасап жүретін. Нұртаста әкесінің сол қасиеті, тектілігі бар. Нұртас осы үлкен әулеттің сенімін ақтады, Қазыбаевтар әулетінің абыройын асырды, мерейіне мерей қосты. «Е, мынау Кәкімжанның баласы екен ғой, Қазыбаев екен ғой» дегендей үлкен абыройға жетті. Және тек қана әулеттің емес, бүкіл халықтың, елдің, қазақтың азаматы болды.
Қызмет істеген ұжымы, дәрігер достары бар, Нұртасты есте қалдыратындай шараларды жасауы тиіс. Мысалы, хирургия бөлімшесіне ме, басқаға ма, Нұртастың атын берсе, жақсы болар еді.
Күнделікті көрген, білген, араласқан әріптестерінің естелігін жинап, кітап етіп шығарса, жақсы болар еді. Нұртасқа қандай атақ берілсе де, нендей сый-құрмет жасалса да артық емес.
Әшім ҚУАНЫШБЕКОВ, ҚР Президенті Іс басқармасы Орталық клиникалық ауруханасы хирургия бөлімінің меңгерушісі:
Жастарды үйретуден жалықпайтын
– Нұртас әдепті, сабырлы, өте білімді болатын. Шетелдіктер оны жұмысқа шақырып, жақсы жалақы төлеп, барлық жағдайын жасаймыз дегенде де, туған Отанын тастаған жоқ. Қайта мүмкіндігі болғанша аурухананы көтеруге барын салды. Нағыз патриот еді. Интернеттен шетелдік жаңалықтарды бақылап, егер операция жасаудың жаңа үлгісі, жаңа методикасы шықса, дереу сол елге барып, оны үйреніп, осында енгізуге тырысатын. Бізді үйрететін. Мұндай жігіттер бүгінде кемде-кем. Қазір ешкімді ешкім үйретпейді. Тіпті біліп тұрса да, оны қолданудың жолдарын айтпайды. Себебі ертең өзіне бәсекелес болып, зияны тиеді деп қорқады. Ал Нұртас қайта жастар үйренсе екен, білсе екен, соңғы технологияларды меңгерсе екен деп жүгіріп жүретін. Халықаралық конференциялар ұйымдастырып, шетелден білікті мамандар шақырып, тәжірибе алмасуға мүмкіндік жасайтын. Бір ерекше қасиеті, ол атақты адамдардың бәрін танитын, тіпті аты-жөндеріне дейін жатқа білетін еді.
Мәселен, кешкі уақытта үйіне қайтарда аурухананың бесінші қабатынан төртіншіге түскенде үлкен жазушы немесе ғалымды көрсе, міндетті түрде сәлем беріп, жағдайын сұрап, мәселесі болса, дереу шешіп беретін. Үшінші, екінші, бірінші қабатқа түскенде де солай. Жалпы, ол аурухананың қақпасына жетем дегенше бір-екі сағат уақыт кететін. Алдынан шыққан адамның барлығының халін сұрап, егер мәселесі болса, шешпей кетпейтін...
Дулат ИСАБЕКОВ, Мемлекеттік сыйлықтың лауреаты:
Медколледжге атын берсе, құба-құп
– Нұртастың қазасымен бірге еліміздің денсаулық сақтау саласының бүтіндей бір қабырғасы опырылып түскендей болды. Өте өкінішті. Оның орнын басатын жігіттер жоқ деп айта алмайсың, бар шығар. Бірақ дәл Нұртастай бола ала ма, жоқ па? Атадан келе жатқан қасиеті бар еді, тектілігі бар еді. Азаматтығы жүрегімізде мәңгі сақталады. Үлкен ғалым, үлкен маман, үлкен азамат еді. Оны ұлықтау үшін атына бір көше берсе де, артық болмас еді. Оның жасаған еңбектерін талдау, оны жұртқа түсіндіру мақсатында өз алдына жеке монография жазса да орынды. Сол сияқты Алматыда аты жоқ медициналық колледждер толып жатыр. Солардың біреуіне атын берсе, құба-құп болар еді.
Қалай болғанда да Нұртас Қазыбаевтың атын мәңгіге есте қалдыратындай бірдеңе жасау керек және ол соған тұрады.
Досхан ЖОЛЖАҚСЫНОВ, ҚР Халық әртісі:
Нұртасқа қарап сабаға түсетін едік
– Адамгершілік қасиет азайып бара жатқан мынадай қасқыр мінез, қасап заманда, қайырымсыз кезеңде Нұртастай азаматтар көп болса, еліміз де баяғы атадан балаға дәстүр болып келе жатқан жақсы мінезіне қайтып оралар еді ғой, тәйірі. Бүгінгі жастарымыз шыбық тимес шыңқ етер. Осы Нұртастар, міне, соларға үлгі болатындай еді. Мысалы, өзіміздің де мінезіміз жетісіп тұрған жоқ. Бірақ сол Нұртасқа қарап сабаға түсетіндей едік.Нұртаспен дидарласып, оның үнін тыңдап отырып, «қазақтан ұлылық, тектілік кеткен жоқ, міне, біздің осындай азаматтарымыз бар» деп шүкіршілік айтушы едік. Осының бәрін ойлаған кезде ішің ауырады, жүрегің қан жылайды.
alashainasy.kz
Сурет: Нұртас Қазыбаевті еске алуға арналған facebook.com-дағы арнайы парақшадан