Әбубәкір Смайылов. Түсік

ТҮСІК  

(Отыз жыл өткен соң) 

Алматынының алаңы. Желтоқсанда

Алаңдап бір хабарды ел тосқанда...

Көртышқандай тығылып түгел інге

Жалтақтаған күн еді Кремльге.

Намыс ойнап қазақтың жүрегінде

Қару ойнап биліктің білегінде,

Бірін-бірі ала алмай тірескенде

Қабақтардан қар жауып сірескенде -

Қатып қалған санамда СТОП-КАДР:

Қабаған ит тісінен тіс қаққан ұл

сытылып-ақ шығып ед, бірақ оны

сүйрейді әлі шашынан ұстап қазір!

СТОП-КАДР санамда кері айналған -

Қар үстіне қан тамып самайлардан,

Қаршадай қыз көзінде үрей тұрды

Лағындай еліктің қарай қалған!

Тұзы жеңіл қазақтың дәл өзіндей

Жер қозғалса қозғалмас және зілдей -

«Менің Қазақстаным» әуеледі,

Қандай жақсы қалғаны ән ЕЗІЛМЕЙ!

Әлі-ақ толар орыны кем-кетіктің,

Қарны тоқ қой қазақы пенделіктің.

Алматынының алаңы.

Желтоқсанда

Мен де тұттым Азаны, сен де тұттың.

Айтшы, орны толды ма кем-кетіктің

Ел тізгінін ұстайды ер жетіп кім?

МЕНІҢ ҰЛЫМ ОТЫЗҒА КЕЛЕР ЕДІ

КЕТПЕГЕНДЕ ҰШЫНДА КЕРЗІ ЕТІКТІҢ!!!