Олар ешқашан соғыспаған. Олар тіпті "күресу" дегеннің не екендігін білмейді. Олар балаларын ешқашан ұрмайды, дауыс та көтермейді, ренжімейді де, есесіне, жүздерінен әрдайым күлкі байқалады. Сіз олардың тілінен балағат, боқтау, жеку сөздерін де таппайсыз. Егер сіз дұшпандарша кейіп танытып баратын болсаңыз, олар орман ішіне тығылып қалады. Танысып қойыңыз, бұл – пиароалар!
Кейіпкерлеріміз Ориноко өзенінің жанында (Венесуэла) өмір сүреді. Олардың саны бар болғаны он екі мың екен. Агрессия атаулыдан жұрдай пиароалардың өмірі ешкімді де бейжай қалдырмайды.
Өзге әлемнен келгендей көрінетін адамдардың өміріне таңырқаған бірнеше зерттеуші ғалым үндіс тайпаларына экспедиция ұйымдастырады. Зерттеу нәтижесі адам нанғысыз нәтижелер көрсетті.
Экспедицияны басқарған ғалым: "Агрессияның жоқ болуы биологиялық себептерге байланысты. Сондай-ақ, мінезге пиароалардың тамақтану тәртібі де септігін тигізіп отыр. Олардың барлығы да – вегетариандар. Пиароалар "маниок" аталатын ерекше өсімдікпен тамақтанады, ал бұл өсімдіктің агрессияны басатын қасиеті бар",- деп отыр.
Алайда, мына бір кереметтей адамдар тамақтың күшімен жүр деуге болмайды. Олардың мәдениеті, салт-дәстүрі де мінездің қалыптасуына әсерін тигізеді. Ересектер балалар мен жасөспірімдерді ең бірінші өзін басқаруға, ашуды жеңуге үйретеді. Соғыстар мен айқастарға қатаң тыйым салынған.
Тайпа мүшелері қоршаған ортаға өте мұқият қарайды, барынша аялайды. Яғни, өмір сүруге ең қажеттілерді ғана алады да, зияны жоқтарға мүлде тиіспейді. Жеу үшін емес, тұрмыс үшін бірнеше түрлі құсты, кеміргішті, бауырымен жорғалаушыны ғана аулайды. Әйгілі Аутана тауы – пиароалардың қасиетті мекені саналады.
Пиароаларда адамсүйгіштік және өзара көмектесу сезімдері ерекше дамыған. Ауыл басшылары жеке қасиеттеріне, адамдар үшін жауапкершілік ала білуіне, ақылына байланысты таңдалады. Сөйте тұра, барлық шешім көптің ақылдасуымен қабылданады. Кейде мұндай жиналыстар бірнеше күнге созылады екен. Соңында, барлық адамды қанағаттандыратын шешім қабылданады.
Бәрін айт та, бірін айт, пиароалардың өміріндегі ең ғажап нәрсе – жаза атаулысының болмауы. Ағаттық жасаған әрбір адам кешірім алады, сондай болса да, барлығы қателік, жаман әрекет жасамауға тырысады. Бұл – дұшпандық пен қызғаныш, көреалмаушылық пен дүниеқорлық жайлаған заманда өмір сүріп отырған біздер үшін үлгі бола алады. Әсіресе, басқалай өмір сүру мүмкін емес дейтін адамдар үшін үлкен мысал дер едік.
Дайындаған: Айгерім Сматуллаева
Сурет: vk.com