Махаббат жайлы өлеңдер керек?

Бауыржан Қарағызұлы

Жетінші SMS хат

Жеті қараңғы күмәннің ішінде...
Үмітім үнсіз жылады,
Жаным...
(Кім бізді түсініп, ұғады??!)
Жүрек,
Айтшы!

Жолықтым...
Күмілжіп алдыңда
есімнен адастым...
Содан соң... ағылып сезіммен сөйледім
Сағынып...

Мен сені
өзіме шақырдым,
өзімді іздедім көзіңнен.
Таппадым.

Келмедің...
Уәде –– кімнің сөзі?!
Жігіт,
Жалғыздық суытып сезімді.
Жалғыздық жұтты ма сөзіңді?!

Мен
Тағы да жоғалттым өзімді.
Сен
Ештеңе сезбедің, білмедің...
Күлдің...
...Білдім.

Жеті рет әдейі жолықтым,
Жеті рет...
Ырқыңа жығылдым...
Ымыңа жүгірдім...
Ұқпадың...
Жеті түн түсімнен шықпадың,
Жеті күн есімнен кетпедің...

Түсімде
қолыңды созасың жымиып...
Қиналдым...
Жетпедім...
Таусылды төзімім,
Таусылған төзімнің
Ып-ыстық жасына жуылдым...

Өңімде
Өзіңсіз –– бәрі бос.
Сезіндім.
Қорықтым...

О, Тәңір, Мен неткен дәрменсіз өмірмін?!!
Ұғындым...
Үгілдім...
Түңілдім.

Міне, енді...
Қара түн қанатын жайғанда қалаға,
Кеземін қаңғыбас қиялдың арасын
жол таппай баратын
Саған.

Түн... арманның көгінде жұлдыздар бүрлеген,
Түн... жастыққа шерімді тарқаттым көзіммен.
Түн... Түс көрдім тағы да...
Түсімде
Жетем деп жетпедім жаныңа.
Түүф, тағы да жүрегім дауыстап жылады...
Осылай ғұмыр кеш деп пе едің?!.
А...?!

Сені сүю – күрсініп, күнде күту хатыңды...
Хат жазам деп мен де сан, түнге қалам матырдым.
Түнге қалам матырдым, жаныма іздеп бәтуә,
Қаламымның ұшында ауылымның оты бар.

Самайымның тұсынан аққан күнді санадым.
Сені сүю – әлемге маңдайдан нұр тарату.
Азап болса, әрдайым, мен сен үшін тартайын!...
Бүршік шашып тау жақта, бал ашуда март айы.

Әр лүпілі ділімнің – мәңгілік мұң тарихы.
Сен ғанасың еститін,
Көре алатын!
Танитын!
Уысына үміттің уыз төгіп фәни Күн...
...елесіңнің ернінен қақ жарылар қара ұйқым!

Қақ жарылып қара ұйқым, ақтарылып ақ Өлең,
Санамдағы сәскенің сәулесіне бөленем.
Сәулесіне бөленем санамдағы сәскенің.
Сені сүю – азадан ада әлемге көшкенім!

Сені сүю – қуатты қорқынышым, көз ілген.
Дәл көзінің алдынан, бірге өтемін өзіңмен.
Мендің нәзік сезімге қанаты ыстық тіл басып,
жымиюың – маған мың әулиемен ымдасу!
Сенсіз қалсам,
дүрлікпе пендешілік тірлікке...
сыймас,
іште құдайы күбірлеген – бұл басым.

Тыныштықбек Әбдікәкімұлы

Сүюді бақыт дейтіндер...

Сүйіп те тұрып, сүйікті болып,
Сетінеп жаным, шерленем,
Сүюді – бақыт дейтіннің бәрі,
Әлі де сүйіп көрмеген.

Адасып барып, таласып-талып,
Сүрініп, сосын, ес кірді.
Адамның нағыз бақытты шағы –
Сүймеген кезі ешкімді.

Жылынып барып, жұлынып-жарып,
Жүрек көзінен жас тамад.
Махаббат оты тұтанған күннен,
Бақытсыздықтар басталад.

Көрінбес көзге елесті қуып,
Көңілді, сосын, бір демдер.
Адамның бәрі сүйіскен сәттен,
Бақытын іздеп жүргендер.

Санасы әбден ескірген деме,
Санама жасық, пасыққа.
Бақытты болғың келсе егер, досым,
Сүюге онда асықпа!

Адастым дей бер, адамның бәрі,
Бақытқа сендей асыққан.
Бақыттымын деп айтпайды бірақ,
Себебі, олар – ғашықтар!

Өзім де – тұтқын, шыға алмай келем,
Жүректей жұқа бөлмеден.
Сүюді – бақыт дейтіннің бәрі,
Ешқашан сүйіп көрмеген.

Асылзат Арыстанбек