Демокрит эстетикасыныңтәжірибелік мәніна шыңыз

Эстетика (грек. aіsthetіkos – сезіну, сезімдік) – адамныңдүниеніэстетикалықтұрғыданұғынып-түсінузаңдылықтарытуралы, әсемдікзаңдарынарқауеткеншығармашылықтыңмәнісі мен формаларытуралығылым. Эстетика ғылымретіндеосыдан 5 мыңжылбұрын – Мысырда, Вавилонда, ҮндістандажәнеҚытайдадүниегекеліп, ЕжелгіГрекия мен Римдекеңінендамыған. Демокритөзеңбектеріндесұлулықтыңобъективтінегізі – шындықөмірдіңзаттыққасиеттерінде, байланыстарында, қатынастарында, заңдылықтарындадепбілді.Демокритсезімарқылықабылдауғамүмкінкемелділіктіәсемдікдепбілген, әсемдіктіңбірден-біркеріністабатынсаласыөнердепқарастырған.Сөйтіп, философ эстетикағаәсемдіктіжәнеоныңөнердекөріністабуынзерттейтінілімдегенанықтамаберген. Сұлулықзаңыбойыншаадамныңдүниеніигеругедегенталпынысы эстетика ұғымыенбейтұрып-ақбелгіліболған. Эстетиканыңтікелейөнерменбайланыстығынестеұстасақ, өнертарихы — адамзаттарихыекендігін де мойындаймыз. Адамзатесінбілгеліөнерменбіргежасасыпкеледі.Бізгебелгісіз, бұлыңғырондағанмыңжылбұрын даөнердіңбастапқыбелгілерібайқалабастаған. Атапайтсақ, тасдәуірініңалғашқыкезендерініңөзінде-ақадамдарөнердіңалғашқынышандарынтудырып, оны өріқарайдамытыпотырған.Демокрит (б.д.д 5ғ) шығармашылығытабиғаттытанудан (макросм) адамдытануға (крокосм) көшу.