Студент туралы өлең

Кіріспе

Талапкерміз-абитуриент,
Алғаш келген ауылдан.
Түріміз де,киген киім,
Оқшау еді қауымнан.
Оқшау еді жүрісіміз,
Ерекше еді сөзіміз.
Тесілеміз кітапқа біз,
Үрей толы көзіміз.
Ертең сынақ деген күні,
Өтпей қойды түніміз.
Тест болатын сол бір сәтке,
Жеттік әрең, біліңіз.
Періштенің құлағына,
Ілініпті үніміз.
Бүгін біздің ең бақытты –
Студент болған күніміз.

І курс
Корпус іші қандай ғажап,
Таңырқаймыз,қараймыз.
Жылы сөйлеп біреу келсе,
Жақсыға оны балаймыз.
Әрқайсымыз әр ауылдан,
Келген қазақ баласы.
Жүзден жүйрік,мыңнан тұлпар,
Даралардың дарасы.
Бәрі құштар үйренуге,
Сабақтан бір қалмайды.
Лекцияны жазудан да,
Қолымыз еш талмайды.
Ешқайсымыз ерінбейміз,
Д/ш-ға да барамыз.
Сабақтан соң оқу залда,
Кеш батқанша боламыз.

ІІ курс
Қыркүйекте келе салып,
“Перваштарды” сынадық.
Жеке-жеке шақырып ап,
Мекен-жайын сұрадық.
Былтырғыға қарағанда,
Біраз бізде “стаж” бар.
Бұрынғыдай емес-бәрі –
Дос сияқты ұстаздар.
Ұстаздармен араласып,
Елден сарқыт әкелдік.
Жақсы оқып, көзге түстік,
Абырой да жетерлік.

ІІІ курс
Ойхой,шіркін,студент шақ,
Неткен, қызық, тамаша!
Бір күнімнен бір күн қымбат,
Салыстырып қараса.
Күнде қызық, күнде думан,
Сауық қуған бойдақпыз.
Туған күндер неткен көп ед,
Құр жібермей тойлаппыз.
Қала шықсаң, дара шықсаң,
Қыз-жігіттер мекені.
Студент шақ, қандай әсем,
Әр күн қызық өтеді.

IV курс
Қадірлейміз бұл мекеннің,
Әрбір шөбін, тасын да.
Ақыл айтар “қариямыз”,
Кішкентайлар қасында.
Тіпті, мүлдем қартайып та,
Қалғанбыз-ау шамасы.
Бірге оқыған кейбіреудің,
Жетегінде баласы.
Думан қуып біз жүргенде,
Бас құраған біреулер.
Иә, енді бар қызықтың,
Шегі жетті тірелер.
Өмір деген қызық екен,
Өткен күндер ардақты-ақ.
“Төрт жыл біздің әр күніміз,
Босқа өткен бе салпақтап?”-
Деп біреулер жар іздейді,
Сабақ бітер кезінде.
Аласұра от жағады,
Жүрек деген сезімге.
Сынақ бітер, аяқталар,
Диплом да қолыңда.
Сыңарларын таппағандар,
Қызмет іздеу жолында!

Қорытынды
Шіркін, шіркін, қандай ғажап
Студенттік жылдарым…
Таусылмайтын дастандар көп
Жазылмаған жырларым…
Сен де сұлу, мен де сұлу,
Шақтар еді кешегі.
Студент кез – сағындырар
Жұмақ күндер деседі.