Тағдыр дейміз ғой, ал біз тағдырымызды өзгерте аламыз ба? Мына әңгіме-мысалдан соң түсінерсіз?
Әкесі мен баласы ферма ашты. Жануарлар аз еді, бір-ақ жылқы болды. Кейінде ол да жоқ болды.
- Ойбуй, жаман болды ғой!-десті көршілер.
- Жаман ба, жақсы ма – кім біледі?-деді әкесі.
Аттың жоғалған ізі суып, ұмытыла бастаған. Бір күні ат қайтып келіпті. Соңынан бір топ еріп келген екен.
- О! Жақсы болды ғой!-десті көршілер.
- Жақсы ма, жаман ба – кім біледі?-депті әкесі.
Бірде баласы бұл аттарға мініп көре бастайды. Кенет асау ат тулап, баланы жығып кетеді. Оның аяғы сынғаны белгілі болады.
- Ақыры жаман болды-ау!-десті көршілер.
- Жақсы ма, жаман ба – кім біледі?-деді әкесі.
Тура бір аптадан соң әскери адамдар келді де, ауыл-аймақтың жас жігіттерін соғысқа әкетіп жатты. Баланы аяғы сынғанына байланысты қалдыруға тура келді.
Енді айтыңызшы, жаман ба, жақсы ма?
Дайындаған: Ардақ Құлтай
Сурет: namys.kz