Қазақстанда атом электр станциясы бұрыннан бар. Референдум қарсаңында Tenginews.kz тілшілері бір кездері әлемдегі алғашқы жылдам нейтронды ядролық реактор жұмыс істеген Ақтауға аттанды. Біздің журналистер өмір бойы осы бірегей құрылымға арнаған адамдармен сөйлесті.
Артур Ягудин үшін БН-350 реакторы жай ғана жұмыс орны емес. Мұнда ол 1992 жылы физика-технологиялық зертханада жұмыс істеуге келді. Бұған дейін ол жүргізуші болған және ядролық физикаға ешқандай қатысы болған емес.
Артурдың өзі мойындағандай, басында оған оңай болған жоқ.
"Мен реактор мен оның жұмысын физикалық зерттеумен айналысатын зертханаға орналастым. Өзім бәрін қолыммен ұстауым керек еді. Барлығы абстрактілі болды – радиация, сәулелену, бөлшектер. Мен ядролық физикада нөл болдым. Барлығын меңгеруге тура келді", – деп күледі ол.
"Мен төртінші разрядтағы техник болып жұмыс істедім. Әр разрядты тағайындау дипломды қорғағандай, өте қиын болды. Игеруге тура келді".
Он жыл ішінде маман жетінші разрядқа жетті.
Физика-технологиялық зертханада жұмыс істегеннен кейін Артур радиациялық технологиялар орталығына ауысып, радиациялық көздерді өндірумен айналысты. Артур Ягудиннің мансабының келесі кезеңі – радиоактивті қалдықтарды қайта өңдеу бөлімі.
Артур Ягудин ядролық реактор туралы сөйлескенде оның көзі нұрланып кетті. Дәл осы сәтте ол БН-350-де жұмыс істейтін ең жас маман болған кезіне оралған сияқты болып көрінді.
"Мен қазір сұйық және қатты радиоактивті қалдықтардың қауіпсіздігіне жауаптымын. Бұл екі түрлі құрылым. Егер сіз қатты қалдықты қойсаңыз, ол ешқайда "қашып кетпейді". Бірақ сұйық радиоактивті қалдықтармен "араласу" керек. Бұл – өте тұзды және белсенді агрессивті орта. Сұйық радиоактивті қалдықтар сақталатын ыдыстарда орналасқан металдың қасиеттері уақыт өте келе нашарлайды. Сондықтан ол ағып кетуі мүмкін. Біздің бөлім бұған жол бермеу үшін бақылайды".
Барлық жұмыстарды Артурдың өзі басқарады. Ол өз бөліміндегі процестердің қауіпсіздігі мен сапасына жеке жауап береді.
"Егер бірдеңе дұрыс болмаса, әлі ондай болмаса да, мұнда бригада бірден құрылып, бәрін бірден тазалауға жағдай жасалады. Біздің станция ең таза станциялардың бірі. Мұның бәрі бізде натрий болғандықтан және ол қызған кезде су сияқты әрекет етеді. Реактордың өзегінен алынған жылуды натрий шығарады. Шеңбер бойымен айнала отырып, ол жылуын екінші контурға береді. Сондықтан кейбір радиоактивті материалдардың суға немесе буға түсуі алынып тасталады. Бұл мүмкін емес, бұл тұйық цикл", – деп түсіндірді ол.
БН-350-де Артур Ягудин ғана жұмыс істемейді. Мұнда оның балалары, бауырлары және жақын туыстары да жұмыс істейді. Нағыз отбасылық әулет шықты. Артур күлімсіреп, БН-350-дегі қауіпсіздік пен жақсы еңбек жағдайларын түсініп, жақындарына мұнда жұмыс туралы көбірек айтуды шешті. Кейін оның қайын ағасы Юрий Шувалов реакторға жұмысқа орналасты.
"1993 жылы Юрий әскерден келді. Сол күндері жұмыс қиын болды, ешқайда орналаса алмайсың. Содан кейін мен оған осында келіп, слесарь болып жұмыс істеуді ұсындым. Содан кейін бізде жұмысшылар қажет болды, өйткені сол кезде кетіп қалған адамдар болды, біреулер көшіп жатты. Қызметкерлер тапшылығы болды. Ол жөндеуші слесарь болып бастады, ал қазір РУ БН-350 ауысымының бастығы".
Содан кейін Артурға немере ағалары мен оның ұлдары қосылды.
"Барлығы нөлден, слесарь болып бастады. Менің немере ағам Родион қазір бөлім бастығы. Ағайынды Эдуард бізге 2003 жылы қосылды. Менің немере ағам Ринат қазір дәнекерлеу инженері болып жұмыс істейді. Сондай-ақ өте байсалды маман, біздің бөлімде тәжірибе жинады. Барлығы нөлден бастады. Келгендердің бәрі қазір нағыз кәсіпқой мамандар", – дейді ол мақтанышпен.
Бүгін БН-350-де Ягудиндер отбасынан алты адам жұмыс істейді.
"Егер менің туыстарыма қатысты қандай да бір шағым болатын болса, мен олардың мұнда жұмыс істемейтінін нақты білдім. Мен шақырғандардың бәрі өз орнында, барлығы басшылықпен мақұлданған, шағымдар жоқ. Сондықтан мен тіпті осы тұрғыдан өзімнің сәтсіздікке ұшырамағаныма қуаныштымын. Егер адам сәтсіздікке ұшыраса, кімге бірден қарайды? Оны осында әкелген адамға. Міне, Құдайға шүкір, мұндай нәрсе болған жоқ. Мен жақындарыма сене алатыныма қуаныштымын", – дейді Артур күлімсіреп.
Артур мен оның әйелі Ританың үйленгеніне 40 жылға жуық болды. Екі ұлы бар, олар 15 жылдан астам уақыт БН-350-де әкесімен бірге жұмыс істейді. Үлкені – Виталий өзінің мансабын 2006 жылы, ал кішісі – Дамир 2009 жылы бастады. Артур балаларының өзінің ізімен жүргенін мақтан тұтады.
"Мен оларды формада көргенде, олар тек кәсіпті ғана емес, сонымен бірге біздің жұмысқа деген құштарлығымызды да мұра еткенін түсінемін. Үлкені үйленген, екі баласы бар, өздігінен тұрады. Енді ол ер адамдар да декретке шыға алатынын білді. Қазір ол қызын тәрбиелеп жатыр, немерем 1,5 жаста. Менің ұлым нағыз әке болып шықты. Міне, ол өзін осылай көрсетті, Мен өте таңғалдым, мұндайды күтпедім. Қатты сүйсіндім", – деп күледі Артур.
"Менің әйелім өмір бойы үй шаруасындағы адам. Біз алғаш үйленген кезде ол жұмыс істеді, бірақ балалы болған кезде бәрі өзгерді. 90-жылдары құлдырау, тұрақсыздық және оның жұмысында қиындықтар болды. Біз ол үй мен балалармен айналысады деп шештік, ал мен жұмыс істеймін. Менің ойымша, бұл жерде ол, әрине, сәтсіздікке ұшыраған жоқ. Ол тігеді, тамақ дайындайды, тіпті біздің шашымызды қысқартады, үйдің нағыз иесі".
Қиын 90-жылдары Артур БН-350-ден сенімді жұмыс орнын тапты, бұл оған отбасын асырауға мүмкіндік берді.
"Айналаның бәрі қиналып жүрген кезде бұл жер біз үшін тірек болды. Ол бізді тұңғиыққа батудан сақтап қалды, бізді нан мен сусыз қалдырмады. Біз отбасыларымызды ұстадық, барлығы үйленген, барлығының балалары бар. Мен өкінетін жалғыз нәрсе – бұл жерге бұрын келмегенім. Мен бұрын техник, жүргізуші, тіпті мұнайшы болып жұмыс істедім. Бірақ қалай болғанда да, олар мені мұнда техник ретінде шақырды. Содан бері мен реакторда 30 жылдан астам жұмыс істеп келемін және әлі де ешқайда кеткім келмейді", – дейді ол.
Реактордағы бүкіл жұмыс өтілі үшін Артур Ягудин бірде-бір апатқа ұшыраған жоқ.
"Мен тіпті есімде жоқ. Бізде негізінен оқу дабылдары бар. Бұл мезгіл бойынша – тоқсан сайын немесе жарты жылда бір рет болатын ойластырылған іс-шаралар. Мысалы, шартты түтін немесе басқа төтенше жағдайлар кезінде қызметкерлерді эвакуациялау бойынша жаттығулар өткізіледі. Алайда ауыр апаттар болған жоқ", – дейді ол.
"Бізде ықтимал төтенше жағдайларды сипаттайтын көптеген құжаттар бар. Біз не болуы мүмкін екенін және онымен қалай күресуге болатынын алдын ала білеміз", – деп қосты ол.
Артур Ягудин жұмыс істеп тұрған кезде реакторда жұмыс істеді. 1999 жылы БН-350-ді пайдаланудан шығару туралы Үкіметтің қаулысы қабылданды. Содан бері атом электр станциясы 26 жыл бойы мұздатылған күйде тұр. Бұл туралы айтып отырған кейіпкеріміздің бетіндегі мұңды байқамау мүмкін емес.
"Біздің станцияны жауып тастағаны өкінішті, оны әлі де жылжытуға болатын еді. Бізде одан әрі жұмыс істеуге және оны дамытуға мүмкіндік болды. 1998 жылы біз реакторға соңғы талдау жасадық, ал 1999 жылы наурызда станция жабылды. Мүмкін бұл МАГАТЭ немесе басқа біреудің қызығушылығы болған шығар. Біздікілер де неге екенін білмеймін, оларға қосылды. Ал біздің станция ең сенімді"
Жанармай әлі де болды, сондықтан жұмыс істеуге болатын еді дейді Артур.
Артур Ягудин радиациядан қорықпау керек деп санайды.
"Бізде радиациясыз өмір жоқ. Ол барлық жерде: ғарыштық сәулелерден үйлердегі радонға дейін. Шағын дозалар қалыпты жағдай. Ең бастысы, артық дозалану болмауы керек. Біз жұмыс істейтін жағдайда радиация дозиметрлердің арқасында бізде жоқ. Олар радиация деңгейін бақылайды. Біз оларға 100 пайыз сенеміз", – дейді ол.
Егер адамдар радиация туралы көбірек білсе, онда көптеген қорқыныштар жоғалып кетер еді дейді Артур.
"Біз жермен жүреміз, бізде бетон сәулеленеді, жердің өзі, торий, сіз оны ешқайда тастай алмайсыз, ол миллиардтаған жылдар бойы ыдырайды. Ол да жерде. Калий-40 әрқашан бар. Біз одан құтыла алмаймыз. Мен әрқашан дүрбелең жағдайды нашарлатады деп айтамын. Адам қорқатын кезде оның денесі нашар жұмыс істейді", – деп қосты ол күлімсіреп.
"Көптеген адамдар әлі күнге дейін теледидарды қауіпті деп санайды. Тіпті кактустарды қатар қоятындар да бар, бірақ бұл мүлдем нонсенс... Адамдар радиацияға тым көп алаңдайды".
Биыл Артур Ягудин 60 жасқа толды.
"Мен әрқашан спортты жақсы көретінмін. Бес жыл бұрын темекіні тастап, жаттығуға назар аудардым. Менің үйімде сізге қажет нәрсенің бәрі бар: гантельдер, штангалар, турник. Штанганың салмағы 40 келі, ал гантельдердің салмағы 15 келі. Ең бастысы, арматураны ұстап тұру және қанның саусақ ұшына жетуіне мүмкіндік беру", – дейді ол күлімсіреп.
"Біз әйелімізбен үнемі серуендейміз, қазір медицина күніне 10 мың қадам жасауға кеңес береді. Біз жүруге тырысамыз. Демалыс күндері таңертең теңіз жағасында 15-20 мың қадам жасаймыз".
"Мен қазірдің өзінде алпыстамын, ал Үкімет бізге 55-те кетуге рұқсат бергенімен, әлі кетуге ниет жоқ. Мен әлі де БН-350-де өзімді қажет сезінемін. Уақыт тез өтіп жатыр, мен тағы үш жыл тез өтіп кететінін түсінемін".
"Біз жасаған барлық нәрсені ұмытпау маңызды... Атом өндірісі – Қазақстанның болашағы. Бұл өте маңызды. Атом энергиясын жел немесе күн көздерімен қалай салыстыруға болатынын түсіне алмаймын. Ең бастысы – болашақта біздің балаларымыз бен немерелерімізде бәрі жақсы болғаны маңызды".
Ал 36 жастағы Азамат Құлыбеков БН-350-ді мұздатылған күйінде ғана көрген. Ол реакторға 13 жыл бұрын жұмыс істеуге келді.
Азамат ядролық физик мамандығын бекер таңдаған жоқ. Ол үшін реактордағы жұмыс тек жұмыс емес, нағыз кәсіп болды.
"Мен әрқашан ядролық физикада жұмыс істеуді армандайтынмын. Мен БН-350-ге келгенде көптеген сұрақтар мен қорқыныштар болды, бірақ бұл мен үшін мүмкіндік екенін түсіндім. Алғашында бәрі ерекше болды: құрылғылар, жабдықтар, жаңа технологиялар. Мен бәрін үйренуге тырыстым. Мен реактордың жұмыс істеп тұрғанын көрген жоқпын, бірақ оның қалай күтілетінін көрдім. Бұл жерде көптеген әңгімелер мен білім бар".
Біраз уақыттан кейін Азамат дозиметрист болды. Ол жаңа лауазымдағы алғашқы жұмыс күнін жүзіне күлімсіреп еске алады.
"Бұл өте қызық болды. Мен ауысымға келдім, содан кейін кенеттен дабыл қағылды. Әрине, бірден қорқып кеттім. Абдырап қалдым, не істеу керектігін білмедім және бөлмедегі радиациялық фонды тексере бастадым. Бірақ фон болған жоқ. Сол кезде мен сенсор жанып кеткен шығар деп ойладым. Эмоциялар шегінде болды. Мен қатты қобалжыдым".
"Мен ауысым бастығына хабарлап, тексеруді жалғастырдым. Нәтижесінде, радиациялық фон жоқ болып шықты, сенсордың бұзылуына байланысты дабыл жай ғана іске қосылды. Бұл кезде қиын болғанымен, қазір тәжірибенің қаншалықты маңызды екенін түсінемін".
Қазір Азамат радиациялық қауіпсіздік инженері болып жұмыс істейді. Барлық нормалар мен ережелердің сақталуын бақылайды.
"Біз үшін ең бастысы – қауіпсіздік. Біз бақылаудан ештеңе шықпайтынына кепілдік беруіміз керек. Біз тек жабдықпен емес, адамдармен жұмыс істейміз. Біздің әрқайсымыз осы үлкен жүйенің бөлігі. Бұл мамандық жоғары жауапкершіліктің бірі болып табылады және физика мен радиациялық қауіпсіздік туралы терең білімді де, ережелер мен нормаларды да қатаң сақтауды талап етеді. Радиациялық қауіпсіздік инженері болу үшін физика, радиациялық қауіпсіздік, инженерия немесе экология бойынша жоғары білім алу керек".
"Біздің елімізде бұл мамандық бойынша жұмыс істейтін адамдар өте аз. Қазақстанда осы мамандықты таңдаған санаулы адамдардың бірі болғанымды мақтан тұтамын. Мен адамдарды және қоршаған ортаны радиациялық қауіптерден қорғауға өз үлесімді қосып жүрмін".
Азамат мойындағандай, таныстары оның ядролық реакторда жұмыс істейтінін білгенде, олар бірден өз қорқыныштары туралы айта бастайды.
"Адамдарда радиофобия бар. Олар реактордың не екенін түсінбейді. Барлығы біз "жақында мутант боламыз" деп ойлайды. Сәулелену жоқ, бізде бәрі бақыланады. Әр адамның өмірінде радиация бар, өйткені біз бәріміз – КТ, флюорография, рентген сәулелерінен өтеміз. Шын мәнінде, адамдар осы тексерулер кезінде реакторға қарағанда көбірек радиация алады. Ұшақпен ұшқанда да күн радиациясына ұшырайсыз. Мен мұнда 13 жыл жұмыс істеймін және денсаулығымда ешқандай проблема жоқ", – дейді ол.
"Менің ойымша, реактор жақсы жұмыс істеді, қала мен аймақты электр қуатымен, жылумен және сумен қамтамасыз етті. БН-350-де жұмыс істеген барлық жылдар ішінде бізде радиациялық әсер туралы алаңдаушылықты растайтын бірде-бір жағдай болған жоқ".
Мұндағы әрбір қызметкерге радиацияның алынған дозаларын тіркейтін жеке дозиметр беріледі.
"Бізде бәрі бақылауда. Станциядағы бақылау жүйесі бізге сәулелену деңгейін бақылауға мүмкіндік береді. Әр үш ай сайын радиациялық фонды өлшеу жүргізіледі. Егер бірдеңе нормадан асып кетсе, біз бірден әрекет етеміз. Біз барлық деректерді мемлекеттік органдарға береміз".
Оның айтуынша, БН-350 жұмыс істеу үшін ең қауіпсіз орындардың бірі болып табылады.
"Бұл жерде көмір станцияларына қарағанда таза. Онда да радиоактивті элементтер бар, бірақ олар бақыланбайды, ал бізде үнемі бақылау бар. Біз қызметкерлердің сәулеленуіне жол бермеу үшін 24/7 қауіпсіздігін қадағалаймыз".
"Реакторлар мен атом электр станциялары – жер бетіндегі радиациядан ең қорғалған орындар. Мұнда қауіпсіздік жоғары деңгейде. Бақылау және өлшеу үнемі жүргізіледі, сондықтан сәулелену болмайды. Бұл шынымен де ең қауіпсіз жер"
Азаматтың төрт қызы бар: Азия, Айшат, Нұржанат, Ұлжан. Азамат жұбайымен 10 жылдан астам уақыт некеде.
"Туыстарым ешқашан қорықпады, керісінше, мені мамандық таңдауда қолдады. Олар менің реактор инженері болғаныма қуанды. Менің жұбайым мен ата-анам әрқашан менің таңдауымды қолдады".
Анықтама үшін:
БН-350 жылдам нейтронды реактор 1973 жылы 16 шілдеде пайдалануға берілді. 1993 жылдың шілдесінде оның жобалық мерзімі аяқталды. Осыдан кейін реактордың жұмысы негізгі жабдықтар мен жүйелердің нақты жағдайын талдау негізінде жыл сайын ұзартылып отырды. Ал 1999 жылы БН-350-ді пайдаланудан шығару туралы Үкіметтің қаулысы қабылданды. Бұл үрдіс оңай емес және 50 жылға созылуы керек, осы мерзімнің жартысы өтіп кетті.
Мәтінді дайындаған: Аружан Дәрібай.
Фото: Тұрар Қазанғапов.