Шағын кабинада шымкенттік Шарбан Тайшикова 50 жылдан аса уақыт өткізді. Краншы биікте жұмыс істеу жүйкесі әлсіздерге арналмағанын мойындайды, - деп хабарлайды Massaget.kz тілшісі otyrar.kz-ке сілтеме жасап.
Түркістан облысының тұрғыны бәрі қалай басталғанын айтты.
"Ол кезде тәжірибеге бардық. Кранның тізгінінде отырған жігіт кабинаға кіруді өтінді. Оған қорқатынымды мойындай алмадым. Қатты дірілдеп тұрдым, бірақ көтерілдім. Ол жігіттің қасында тұрып, оның кранды басқарғанын көрдім. Келесі күні болашақ әріптесім қорқатынымды сезіп, маған бірнеше кеңес беріп, тыныштандырды. Ол кезде мен небәрі 17 жаста едім. Университетті бітіргеннен кейін мен Кентауда краншы болып жұмысқа тұрдым. Содан бері 51 жылдан астам уақыт өтті", - дейді ол.
1970 жылы мектепті бітірген Шарбан Тайшикова зертханашы болып оқығысы келген. Алайда тағдырдың жазуы басқа болған.
"Зертханашы болғым келді. Қабылдау комиссиясы оларда мұндай бағыт жоқ екенін айтты. Маған басқа мамандықтарды айтты. Бас тарта алмадым, машинист мамандығына келістім. Осылай краншы болдым", - деп еске алды шымкенттік краншы.
Шарбан басқарған ең үлкен кран 20 метр болған.
"Жұмысымды қатты жақсы көремін. Жұмысқа келгенде бәрін ұмытып кетемін. Әрқашан көтеріңкі көңіл күйде жүремін. Зейнетке шыққаннан кейін ұлым да, қызым да, күйеуім де жұмысымды жалғастыруыма қарсы болды. Маған ақша керек емес, жұмысты шын жүректен жақсы көремін. Мен мұны үлкен жауапкершілікпен істеймін, - деп түйіндеді ол.
Жаңалықтарды бәрінен бұрын біліп отырғыңыз келсе, Telegram-арнамызға жазылыңыз!