Күйеуім он жылдан кейін екінші әйел алатынын айтты

Ішіме сыймаған сырымды өздеріңізге жолдап, тұщымды кеңес алғым келеді. Өйткені бүгінде терең ой үстіндемін. Бәрін басынан бастасам... Қызылорданың шет жағындағы шағын ауылда тұрамын. Күйеуім, екі балам бар, жасым – 28-де. Тығырықтан шығуыма ұрыс-керіс те, айғай-шу да көмектеспейді. Тек ақылмен шешу керек. Өйткені ұрыс та, төбелес те болды, ал мәселем шешілмей, сол күйі жанымды жегідей жеп барады. Күйеуім екеуміз бір-бірімізді бір көргеннен ұнаттық, бір ай қыз бен жігіт болып жүріп, үйленеміз деп шешім қабылдадық. Қалай болғанын өзім де түсінер емеспін... Әйтеуір үйлендік. Сол күндер тез-тез өтіп кетіпті. Кинодағыдай... Көзімді ашсам, бір адамның жан жары болып жүрмін. Бірінші баламды босанғанға дейін бәрі жақсы болатын. Балам бір жасқа толғанда, бәрі басталды... Күйеуім менен жасырып біреумен сөйлесетінді шығарды. Шыны керек, басында мән бермеп едім. Сенгім келмеген. Бірақ шындықтың беті ашылды. Смс-хаттарын оқып қойдым. Ол өзінің бұрынғы қызын әлі де ұмыта алмай жүр екен! Бұрынғы қызы әлі тұрмыс құрмаған, бізбен қатарлас қыз. Сол шындықты біле салысымен, қатты жылап, күйеуімді ашық әңгімеге шақырдым. Ол қиналып отырып, бәрін айтып берді. Мені ешқашан сүймеген, әлгі қызбен айырылысып кеткен соң, содан өш алғысы келіп, менімен қосылған екен. Менің тағдырым бұл үшін құрбандық болып шықты. Бұл сатқындықты өмір бойы кешіре алмаспын! Осыдан кейін әрине арамыз суыды. Мен көп ойландым. Кетіп қалсам, не болады? Балаларымның тағдыры қандай болмақ? Сөйтіп жүргенде екінші баламды көтеріп қойыппын, арада көп уақыт өтпей екіншімді босандым, ол да – ұл. Қазір күйеуім, ата-енем, қайынсіңлілерім – бәріміз бірге тұрамыз. Екі баламен үйде отырған жайым бар. Күйеу деген аты болмаса, балаларымның әкесі демесем, әйел ретінде ешқандай бақытты сезінбеймін. Ол да маған көңілсіз, өйткені ойы да, жүрегі де басқа адамды қалайды. Әлгі қызбен де кездесуге шақырып, сөйлесіп көрдім. "Шиттей бала-шағаны қарашы, ойлан, сен әлі тұрмыс құрмаған қызсың, ал мына екі баланың тағдыры не болатынын жақсылап ойлан" деп сабырмен айттым. Ана қыздың сасатын түрі жоқ. "Қазір кім екінші әйел алмай жатыр?!" деп өзіме безеріп тұр. Сосын шыдамай кетіп, ана қызға неше түрлі сөз айттым. Шашын жұлып қолына берейін деп едім, жаныма еріп барған әпкем тоқтатты. Бірақ амал не?! Отбасының ортасына түсетін – осындай бейшара қыздар ғой. Тоқетері күйеуім маған мынадай шарт қойды: "Талабым біреу – он жылға дейін жағдайыңды жасаймын, басыңа баспана алып беремін, он жылдан кейін өз сүйгеніме үйленемін" деді. "Осы шартыма шыдасаң, шыдайсың, шыдамасаң, кете бер" дегенді де қосып айтты. Жылап-жылап шаршадым. Екі баланы неге ойламайды? Онда не үшін екі періштені өмірге әкеліп, жанымды қинадым? Енді екі баламен мен кімге керекпін? Өмір көрген аға-әпкелер, ақылдарыңыз керек. Не істеймін? Күйеуімді қалай қайтарам? Қандай амал бар?

Редакциядан: Құрметті қыз-келіншектер! Біреудің қателігі – біреуге сабақ. Біреудің сәттілігі – біреуге бағдаршам! Өз өміріңізді жазбаға түсіріп, бізге хат ретінде жолдаңыз. Күрмеуі қиын тағдыр жолында сырыңызбен бөлісетін сенімді құрбыңыз – Массагет деп біліңіз. Өйткені біз кез келген құпияны автордың аты-жөнісіз жариялаймыз! Поштамыз: massagetkz@gmail.com