Болашақ мамандығын таңдауға құқы жоқ оқушы

Алматыдағы бір мектептің мұғалімдер кабинетінде мынадай оқиға болады. Директордың оқу ісі жөніндегі орынбасары 11-сыныптың бір баласын жерден алып жерге салып жатыр екен. Оқушы ҰБТ тапсыру үшін 5-пән ретінде физиканы таңдаған, ал оған орынбасар мырза қарсы көрінеді.

— Неге таңдадың бұл пәнді?

Бала оқығым келеді деп кібіртіктейді.

— Оқығаның сол ма, 7-ақ бал жинапсың.

— Репититордан сабақ алып жүрмін.

— Қай жақтағы? Сол баяғы Қалқамандағы ма?

Бала басын изейді.

— Ол саған не үйретеді сонда? Не тақтасы жоқ, үйінен қалай оқытады?

Бала бәсең үнмен, «Қағазға жазып» деді.

— Қағазға дейді ғой, сондағы үйренгенің осы 7 бал ма?

Орынбасар мырзамыз байғұс баланың 7 балын бетіне басқаннан түк шықпасын білді ме, енді қазақ тілінен сұрақ қоюға көшті.

— Неше сөз табы бар?
— Тоғыз.
— Атап берші.

Бала дұрыс жауап берді. Қызарақтап қалған орынбасарымыз сұрақты үсті үстіне жаудырып, баланы жаңылдырмақ болды.

— Көсемше деген не? Есімше ше? Етістіктіңн қандай түрлері бар…

…

Осыдан кейін де бірнеше оқушы орынбасар мырзаның «қабылдауында» болды. Барлығында да осыған жақын диалог өрбіді.

11-сынып бітіргелі отырған түлектердің көбісі 5-пән ретінде физиканы таңдаған екен. Ал оған мектеп әкімшілігі қарсы көрінеді, 5-пән таңдау мәселесін мектеп өз қалауы бойынша реттегісі келетін сияқты.

Арасында ата-анасын шақырту керек, ертең ата-анаңмен кел деп қорқытатынын қайтерсің. Осыған қарап ата-ананың баланы түсіну жағын да ақсап жататынын байқаймыз. Болмаса бала неге ата-анаңды шақыртам дегенінен қорқады. Ата-ана ретінде баламен әрдайым әңгімелесіп, оның да таңдауымен санасып тұрған оң болады, керек болса оның таңдауына құрмет етіп, оған кедергі жасайтындардан қорғап қалуымыз керек сияқты. 11-сынып бітіргелі отырған балаңыз болса, ол да осы жағдайды басынан кешіп жатпасына кім кепіл?

serjan.kz