Артымызға қарасақ,уақыт зымырап жатыр. Кеше ғанақ 1 сыныпқа көшіп,мектепті қашан бітіріп,үлкен азамат боламын? Деп жүрүші едік,ал қазір мектеп бітіруімізге азғана уақыт қалды.
Біз есейген сайын, уақыттын тез зымырап жатқанын байқаймыз,және оны кері қайтара алмайтынын түсінеміз.Бірақ не себепті біз соны біле тұра,құр босқа уақыттымызды зая кетіріп жатырмыз?
Әрбір кезді бағалап,оның құнын білуімыз қажет.Жастық шағымызды есте қалатындай өткізіп, дамуымыз, өзімізді әр қырынан іздеуіміз керек!
“Уақыт - қадірін білгенге қазына, білмегенге быламық” дегендей,уақытты дұрыс қолданып үйренейік