Екі қонжық бір кесек ірімшік тауып алыпты. Олар бұл ірімшікті бөлісе алмай дауласып дал болыпты. Қанша сындырса да, ірімшік тең бөлінбеген секілді болып көрінеді. Маған беріңдер, мен бөліп берейін, дейді мұны сырт тай бақылап отырған қу түлкі. Сөйтеді де, ол ірімшіктің бір кесегін қолына алып, екіге қақ бөледі. Біреуі үлкен, біреуі үлкен! деп айқайласады қонжықтар. Түлкі оларды: Қазір теңестіремін, балақайлар, деп тыныштандырады. Ол үлкенірек көрініп тұрған ірімшік кесегінің бір шетін сындырып алып, аузына салып жі береді. Енді ірімшіктің келесі бөлігі үлкен көрінеді. Қонжықтар наразылық білдіріп, тағы да: Әлі тең емес, деп шуласа жөнеледі. Түлкі саспайды. Үлкен дегенін тағы сындырып алып қарбытып жібереді. Сындырылған ірімшік кесектерін кезек-кезек жеп отырып түлкі тойып алады. Әу баста шынында да үлкен ірімшіктен тұра-бара кіп-кішкентай кесектер ғана қалады. Кішкентай болса да тең! дейді түлкі қарқылдай күліп. Астарың дәмді болсын! Ол солай дейді де, жорта жөнеледі. Қонжықтар соңынан ауыздарын ашып қарап қалады. Аңқаулықтың әр кезде де осылай кесірі тиеді. Орыс тілінен аударранБайбота ҚОШЫМ-НОҒАЙ