Туған жер

Тұрмыс тіршіліктен шаршаганда мереке кештер адамга демалыс береді.Бұрынғы  бала кезімізде,мектепте жүргенде жаңа жылда жиналып бір кафеде болғанбыз.Қандай көңілді өтті десеңші.Ақша қармен билеп,достармен көңілді ән салып,қолымызға немесе сыйлықпен қайтатынбыз.Осы күні окудан келсең,дос балдар бір жаққа барып көңіл көтерейік » дейді,сонымен қыдырып кетесің.

Жиналгасын бас қосылып,қатар жүрген құрбының ақ дидарын көріп аз маз сағыныш басылады.Содан кейін әңгіме дүкен құрып,алматы шахарының хабарын айтып,мәре- сәре боласың,құрдас балдар да сұрамайтын нәрсесі жоқ қо,қайда бардың,қыдырған жерлерді сұрайды,тұрмыс-тіршілік,сауықты.,ақтауды сағынған шығарсың..Сөйтіп тұрғанда,енді бір жерге отыру керек дегендей,жиналып достар әңгіме дүкен болады.Дос балдар «ей анда барайық,е мында барайық,сонымен бір кафе барчиктің бір адресі табылып,сонда барып отырасың.Осылай келераяқ рәсімі өтеді.Күнде жүріс-тұрыс.Келесі күндері ағайын-тума келіп көріседі,Барлығ ы да бауырлар..

Қызықты күндер осылай өте береді,кетер кез де жақындап қалады-ау.Туған жердің иті де қымбат,өскен өлкенің қадірін шалғай шықсаң,білерсің,-дегім келеді