Тәуелсіздік құрбандары сөйлейді

Қазақтың бүгінгісі оңған бекен?
Алаштар армандаған күн қайда екен,.
Жиырмасыншы ғасырдың, нар ұлдары,
21 де былай деп айтпас па екен:

Алашым, жаным құрбан, ұрпақ үшін,,
Ұлы жолдан таймайтын, қайсар күшің.
Ерлік пенен елдікке толы далаң,
Қалайша жұмсарыпты азу тісің.

Мақсат еді, намысты ел, арды сақтау,
Ұраныңды, елді жерді, тілді қорғау.
Күн мен түннің ортасы,еңбек қылған,
Бұл іспенен қалайша, қазақ жалқау.

Жалқау емес, қысы-жазы түлік баққан,
Қорқақ емес, мал бағып жалғыз жатқан,
Жау көрінсе, біріккен, құрып қақпан.
Ұрпағы үшін, соғысқан,алау жаққан.

Бүгінгі де, тілі жоқ, сөйлей алар батырдың
Қазаққа емес, нәпсің үшін сатылдың.
Құр еліктеп ұлдарың,кебін киді қатынның
Қазағым,мен сен үшін атылдым

Өкінбеймін, қазақ үшін өлгенге,
Құлағаның, жатпайды енді сөнгенге,
Тіктеші қәне, реттеші енді жөн-жөнге,
Нәсіп қылсын, нағыз қазақ көргенге,