Тәтті мұң мен бір үміт... 1-бөлім

Жалт етіп жоқ боласың, неге?

Жанып өшіп шоқ болсың, неге?

Халімді сұрамайсың мүлде,

Бұл әлде алдағаның ба?

Үндемейсің тіл қатпайсың, неге?

Саулығыңды білдірмейсің, неге?

Бұл әлде басқа жолды таңдағаның ба?

Әлде солай жалғасады ма?

Күлімдеген жүзіңді көрмеймін мен, неге?

Әлде олай жазбаған ба мүлде,

Бақытты бол күндердің күнінде.

Бәлкім кеш бағаларсың,

Бәлкім еш қарамассың!

Жадыра  МҰСАБАЙ