Take it easy немесе ағаш суару "технологиясы"...

Пшшчссз! Пззфсвччстз! Осы бір түсініксіз дыбыс ұйқымнан оятты. Масқара! Не боп қалды? Не боп кетті өзі!? Масқара! Қорыққан күйде ашық тұрған терезеден қарасам, домның бұрышында су атқылап жатыр екен. Фонтан! Брависсимо! Труба жарылған шығар деп ұйғардым. Үйде батарея жарылып, үйді су алған кезде шақырсаң жетіп келе қоятын аварийныйдың қызметі бар. Соларға хабарласқам, басқа нөмірді берді. Сырттағы жарылған трубаларға жауап бермейді екен. Берген нөміріне хабарлассам...

Шүкір, мұздай су екен. Ыстық су болса...

Алқаш сантехниктер жайбарақат жүрді. Арақтың иісі шығатын Қырғызбайдың өзінен "истериканың" иісі де шыққан жоқ.

Сөйтіп...

P.S. Әлгі орыс жәй ғана "полив" деп жауап берді де, телефонды қоя салды. Өмірімде бірінші рет көріп тұрмын мұндай "поливыңдысс". Айналдырған төрт-бес ағашқа көше сыпырып жүрген "ханымдар" мен ішіп жүрген сантехник-слесарь "мырзалар" шелекпен-ақ су құя салса болады ғой сонша суды ысырап қылмай...

P.P.S. Күрекпен оңайлықпен қазылмайтын, ломмен ойылмайтын тастай жер еді. Ағаш суару "технологиясының" жетістігі, мінекей: