Сізге хат!

Менің бикітігім... 

Сіз аласырмасаңыз болды, себебі Сіз мен үшін өзіне қарай қадам басқан сайын биіктейтін Тәңір таусыз...

Сезінем, алып кеудеңіздегі кіп кішкентай нұрыңыз әлсін, әлсін ауыратының...

Сіз маған екі күн сайын хабарласып тұратыңсыз, бүгін үшінші күн аландаулымын... қорқамын Сізді жоғалтып алудан, даусыңызды естімей қалғаннан қорқам...

Сіздің өзіңіз ге төрт таған жырларыңызға ғашық едім, сол төрт тағандардың ішінде өзім бардай, маған арналғандай көрінетін...

Неге фесбук парақшаңыз ашылмай қалды, негі жазбай кеттіңіз, білесіз ғой маған сізсіз қыйын екенің...

Сізді сағындым...

Біздің Тәңір тауды қалың қар басқан...