Шеберді шебер дегенше...

Бұл өмірге мұсылман боп келгесін,

Көп толғанып, Алланы ойлау - ерге сын.

Көз салайық мұғжизаға Алланың,

Қос теңізді бөліп жатқан пердесін.

Жиырмасыншы ғасырдың бұл кемдігі,

Техникамен дәлелденді ендігі.

Таң қалдырған бұл жаңалық Құранда,

Он төрт ғасыр бұрын болды белгілі.

Ақау бар ма Алланың бір ісінде,

Әр адамды су тамшысы пішінде,

Аналардың жатырында өткізді,

Үш қабатты қараңғылық ішінде.

Микроскоп ойлап таптық ғылым деп,

Енді көрдік үлкейтілген түрінде.

Бұл ғажайып баяндалған Құранда,

Мың төрт жүз жыл өтіп кетті бүгінде.

Алты күнде үстем қылып ұлы атын,

Он сегіз мың ғаламды бар қылатын.

Кемшіліксіз Алла шебер десейші,

Әр ісінен хикмет тұнып тұратын.

 Жүйрік уақыт – өмірдің бір арнасы,

Тоқтаған жоқ адамдардың жалғасы.

Қайталанбас еш бір адам затының,

Келбеті мен саусақтағы таңбасы.

Кәусар берді бастауынан бал аққан,

Барша жүзді Құбылаға қаратқан.

Аллаһ – Жалғыз, Ол өзінен басқаның,

Барлығын да жұп-жұбымен жаратқан.

Дүниеде жан-жануар қорегін,

Миллиардтаған адамдардың керегін.

Нәсіп етті ұлы Алла - ар-Раззақ,

Есептемей түр-түсі мен көлемін.

Жұпар иіс, көз тартатын түрлері,

Жерден өсті Алланың сан гүлдері.

Ал пенделер иісі жоқ, өспейтін,

Пластмассадан аса алмады ілгері.

Аллаһ – Жалғыз, сонда ғайып пердесі,

Ол – Мұқтажсыз, тілесең, жоқ бермесі.

Ұлы Аллаһ туылмаған, тумаған,

Және оның әлемде жоқ теңдесі!