Санадағы жаралар
Олар - ХХ ғасыр басындағы қазақ "оқығандары" еді... Олар - ұлттың ұяты, ар-намысы болды. Олар - ақтық демі таусылғанша елге, жерге қызмет етті. Сүттің қаймағы болды. Мақтаныштарымыз еді...
Енді қанаттарын сермеп, гүлдеп келе жатқанда кеңкелес жендеттердің құрбаны болды.
Ең өкініштісі - осы. Ұлт тарихында бұрын -соңды бұндай зұлмат болмап еді... Олардың орындары ойсырап тұр! Біз олардай бола алмаймыз!
Ұлт тарихындағы Азалы қасіретті ешқашан ұмытпауымыз керек! Хан Кененің басын алғанда ғана БАҚЫТты боламыз!!!
"Қазақ деген Кенесары, кеудесі бар, басы жоқ!" Серік Ақсұңқарұлы керемет айтыпты. Бас керек!