Кешірім
Бүркеніп ап ескі қомыт шапанын,
Киіп басқа тозған бөрік түлкіні,
Мылтық алып, іздеп қасқыр апанын,
Шықты қария аяз қысқан бір күні.
Аязды күн, бет қаратпас боранды,
Қара аспан да қарын борап төгеді.
Аппақ қарға дала сол күн оранды.
Қара шалды қайғы өртеп келеді.
Жүрегінде бір мұңы мен өші бар,
Өкініш көп, мысын төмен басқырлар
Іздемес ед апанды ол, несі бар,
Тыныш жатса сол қанішер қасқырлар.
Қасқыр деген жасар деді қасқырлық
Малды көрсе көздеріне шел біткен,
Бар байлығы он ақ шақты қой еді
Қырып кетті... оған дағы көндіккен.
Жыртқышпенен жыртқыш болып таласып,
Күн көруден аулақ еді қарт адам,
Келе жатқан кіші ұлына қыр асып,
Сол бір қасқыр бас салмаса тарпадан.
Малды қойып, шапса енді ұлына,
Қалай ғана әке жүрек шыдасын.
Сабырлық пен төзім бер деп құлына
Бір Аллаға жасап келед дұғасын.
Келді апанға, жақын келді тек еппен
Мылтығының тұмсығын жай кезінді
Шүріппесін баспақ еді..кенеттен
Артта қасқыр тұрғандығын сезінді.
Ана қасқыр жалынғандай егілді,
"Өлтірме" деп бөлтірігін "атпа" деп.
Арқа қарай екі қадам шегінді.
"Мен тиіспен, сен де сабыр сақта" деп.
Қара терге түсті енді шал бейбақ,
Бөлтірік пен ортасында бөрінің,
Атайын-ақ дейді қару көздей қап,
Қимайды-ау тағы ана көңілін.
Ажыратар хайуан мен адамды,
Тек имандық, тек қасиет сабырлы.
Үйге қарай жасады қарт қадамды.
Кешірді де қасқыр менен тағдырды
12.11.2014ж