Жол...

                  Жол...  

Жан құрбан – өнеріме берген Алла,

Алам десең міне тұр...  Қандай шара?

Сонша жылдар шумақтап келген шимай,

Жүрегімнің айғайы ед, емес жала.

Жоқ бостандық, жүрегім сезбес оны.

Шабытқа тәуелділік – өмір жолым?

Бақытсыз боп сүруге болады өмірді

Алайда бақыттылық – болу оңды.....

Ақындарсыз, жырсыз да өтер күніміз

Қиялдап керегі керегі не? Әр жүріңіз...

Жалпақ мынау өмірді – сезіну ол,

Жеткізер жазушымен, біздер жүрміз

Керемет білгендерің тілді сансыз

Қазақ тілің актуалсыз, болса жансыз

Өз тіліңде ұялсаң – сөйле орысша,

Алайда ана тілді білмеу арсыз

Құдайсыз да сүруге болады өмірді,

Санасаң дінді аспанға, жер, көгіңді

Дінсіздер толы бірақ, - көргенім жоқ

Атеист боп қарсы алған сұм өлімді

Мақсатсыз да, армансыз бар адамдар,

Басқан ізі сенімді, нық қадамдар....

Талай елді көріп ем, жүр талапсыз,

Алайда босбелбеулер – ақымақтар.

Болмаса да ойым жарқын, жүрегім күн

Арпалыс өзді – өзіңмен, міне дермін!
Өмір жолым айта алмайм қандай болар

Алайда берілмеуге уәделеттім...    © Фазыл Жандос