Барымызды бағалайық

Мектеп деген қызық ғой. Өмірінің жартысы сол жерде өтеді. Кейде біз сол сәттерді бағаламай жатамыз. Неге? Соны ойланып көрдіңіз бе? Оқу өмір бұлағы емес пе еді. Сабақтан нашар баға алсақ. Ейй ана мұғалім оқыта алмайды, бір түрлі деген ғайбат өздері айтып жатамыз. Оларда адам ғой. Қателеспейтын адам болмайды. Мұғалімдер бұлаққа жол көрсетуші, ал біз сол жол мен өзіміз баруымыз керек. Уақытымызды керексіз заттарға құртамыз. Кейін бәріне өзгені кыналаймыз. Қазір 21 ғасыр, бәрі дамыған. Интернет желісі, компьютер, телефон бәрінде бар. Бірақ қайда қарасаң, қайда барсан телефон әлеміне кіріп кеткен адамды көресің. Телефон да керек бірақ өз орнымен. Қолданыңыз сізге ешкім еш нәрсе дей алмайды, бірақ ойланынышы өз өмірінізды құртып жатсыз. Уақыттыңізді  отбасынызга, достарыңызға неге арнамасқа. Уақыт өтеді де кетеді. Уақытты қайтара алмайсың. Өзіңіз ды басқа қырдан көріп, сүйікті ісінізды табыңыз. Егер де сен терең тұңғиық қа кетіп бара жатқан болсаң, сол кемені бұру сенің қолында. Алдыңыз ға мақсат қоя біліңіз. Сізге кім үміт артып отқанның адамдарды ойланыз. Бәрі сіздің колыныз да.Аллл кетік. Бакытты болыныз