1985 ж. КОКП Орталық Комитетінің Сәуір Пленумы.

М.Горбачев жариялаған әлеуметтік-экономикалық қайта құрулар бағыты. Ол алғашқы кезеңде өзінің алдындағы басшылар сияқты бір мақсатты көздеді- өзін жақсы көшбасшы және демократиялық реформатор ретінде көрсету. Бұл реформалар жүйесі тарихқа үш кезеңге бөлінген «қайта құру» деген атпен кірді. Бұл бағыт қоғамды демократияландыру белгілері ретінде түсіндірілді. Бұл белгілі бір дәрежеде адамдардың ұлттық өзіндік сана-сезімін қалпына келтіруге ықпал етті, өйткені Кеңес өкіметі жылдарында Кеңес Одағының құрамына кірген халықтардың қоғамы да, ұлттық санасы да айтарлықтай зардап шекті. 1985 ж. сәуір пленумы - 1987 ж. жаз. Бірінші кезеңде жеделдету тұжырымдамасын жүзеге асыруға бекер әрекеттер жасалды. Басшылық ойлағандай жеңіл жүріс пен маскүнемдікке қарсы күрес арқылы елді тоқырау жағдайынан шығару іске аспады. Екінші кезең. 1987 жылдың жазы - 1989 жылғы мамыр «Қайта құрудың» бастапқы кезеңі тек көз бояулық әдістер ғана жағдайды жақсы жаққа өзгерте алмайтындығын және себептері өндірістік қатынастар жүйесінде жатқанын көрсетеді. Қоғам экономикалық дамудың жолы барлық өркениетті мемлекеттер өткен нарық пен жеке меншік арқылы жүретіндігін түсіне бастады. Алайда, ел басшылығы шамадан тыс сақтық күйінде қала берді. Үшінші кезең. 1989 ж. мамыр - 1991 ж. тамыз «қайта құрудың» басында қоғамдық өмірдің барлық жақтарын жан-жақты демократияландыру туралы ресми директива жарияланды. Алайда, 1986 жылғы Алматыдағы желтоқсан оқиғалары тоталитарлық режим шеңберінде мұндай идеяны жүзеге асырудың мүмкін еместігін көрсетті. Қазірдің өзінде 1985-1986 жж. М.Горбачев Л.Н.Брежневтің серіктерінен арыла бастады, олардың арасында Д.Қонаев та болды. Г.Колбин Қазақстанға жаңа басшы ретінде жіберілді, ол осы уақытқа дейін Грузия Компартиясы Орталық Комитетінің екінші хатшысы және Ульяновск облысында жұмыс істеді. Пленум 20 минуттан аспады, ешқандай ақпаратсыз және жарнамасыз өтті. Халыққа және олардың өкілдеріне сенуден бас тарту - қазақ халқының қадір-қасиетіне, оның ұлттық ерекшелігіне нұқсан келтірген жағдай көпшілікте наразылық сезімін тудырғаны анық. Халық көтерілісінің қанды басылуы аяусыз қуғын-сүргінге ұласты. 1989 жылдың жазында Желтоқсан қозғалысы құрылды, ол 1986 жылғы желтоқсан оқиғаларына әділ баға беру мәселелерін қарастырды. Кейінірек қозғалыс аттас партия болып қайта құрылды, оның мақсаты КСРО-дан бөлініп, жаңа тәуелсіз мемлекет құру болды. 1990 жылдың маусым-шілде айларында Алма-Атада өткен құрылтай конференциясында «Азат» азаматтық қозғалысы құрылды. Азат қозғалысының экономикалық бағдарламасы аморфты болды, ол қытай моделіне ұқсас аралас экономиканың дамуын болжады. Жеке меншік идеясы қазақтың ұлттық дәстүрлері бойынша жеткіліксіз деп танылды. Тағы бір қозғалыс -мәдениет қайраткері Олжас Сүлейменов бастаған «Невада-Семей» Семейдегі ядролық полигонды жабу үшін күресті. Сонымен, қарастырылып отырған кезеңде Қазақстанда көптеген әртүрлі партиялар мен қозғалыстар құрылды. 1990-1991 жылдар аралығында КСРО-ның болашағы туралы мәселе елде талқыланған кезде, Қазақстан және Орталық Азияның басқа елдері КСРО-ны сақтауды белсенді түрде қолдады, бірақ қазірдің өзінде федерация түрінде. Алайда, елде центрифугалық күштер басым болып, көп ұзамай ұлы державаның күйреуі орын алды. КСРО-дағы саяси дағдарыс Қазақстандағы жағдайға қалай әсер етті? 1986 жылғы Желтоқсан оқиғасы, Қазақстан Республикасының Тұңғыш Президенті Н.Ә.Назарбаевтың айтуынша, Қазақстанның тәуелсіздік пен егемендікті алуының бастамасы: «1986 жылғы Желтоқсан оқиғасы қазақ жастарының өзіндік сана-сезімі қаншалықты өскенін көрсетті. Ол тоталитарлық жүйеден қорқуды бірінші болып жеңіп алды, ол ғасырға жуық уақыт бойы адамдарды казарма режимінде өмір сүруге мәжбүр етті. Жастар өз халқының атынан енді кез-келген ұлтқа тән ұлттық мақтаныш сезімін аяққа таптауға жол бермейтіндіктерін ашық мәлімдеді. Қазақ тарихында драмалық және жоғары минуттар, сағаттар мен күндер көп болды. Қазіргі ұлттық тарихтағы осындай жоғары минуттардың бірі - 1986 жылдың үш желтоқсан күні. 1990 жылы 25 қазанда Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесі «Қазақ КСР-нің мемлекеттік егемендігі туралы декларацияны» қабылдады. Осылайша, Қазақстандағы мемлекеттік егемендік туралы Декларацияның қабылдануымен орталықтан және орталықтың шарттарымен бағытталған реформалар процесі деп түсінген қайта құру іс жүзінде аяқталды.