Эстафетаның таяғы түгілі өзін назардан тыс қалдырып жүрген маған Сәния сөз кезегін беріпті. Көп рахмет! Қарлыға бастаған өтірікшілер, ұялшақтар, ұрлықшылар эстафетасының шарты бойынша үш сұраққа жауап беру керек екен. Барлығымыз пендеміз, періште көкте ғана. Өз кезегімде мен де жіберейін аттың басын. Ал, кеттік!
Бір себептермен болса да өтірік айтып, оның ашылып қалған тұстары бар ма?
Әлбетте, болды. «Өтіріктің арты бір тұтам» дегендей, барлық өтіріктің арты күндердің күнінде ашылады ғой. Менің де біраз өтіріктерім ашылған.
Кенже ағам үйленген кезде оған «Мамам тойға Роза Рымбаеваның шақырып қойды, ол кісі кешке келіп ән айтып кетеді» дегенмін. Не үшін айтқанымды өзім де ұқпаймын. Әйтеуір, солай дей салдым. Ағам болса сеніп қалып, тойдан кейін менің мамамнан «Неге тойға Роза Рымбаева келмеді?» деп сұрапты. Кейін мамам «өтірік айтып нең бар?!» деп ұрысты.
Қатты ұялып, жаныңызды қояр жер таппай қысылған кез басыңыздан өтті ме?
Мені барлығы өрелі мінезді, пысық қыз деп біледі. Бірақ, менің де ақ қайыңдай сызылып, майысатын тұстарым болады. Әсіресе, бейтаныс ер-азаматтардың ортасында болсам. Не үшін екенін бір құдай біледі, әйтеуір, «не в тему» ұялып, ыңғайсызданып қаламын. Ал жанымды қоярға жер таппай болған сәттерімді еске түсіре алмадым. Бәлкім, ондай болған жоқ шығар. Болмай-ақ, қойсын да.
Кішігірім болса да ұрлық жасап көрдіңіз бе?
Ой, мен кәсіби ұрлықшымын ғой. Тәттіқұмар емеспін, сондықтан да кәмпит ұрлаған кездерім аз болды.
Өз бағымда соның барлығы бола тұра, көрші бау-бақшаны жаз, күз мезгілдерінде тінтіп шыққан талай кездерім болды. Үйдің жанында балалар үйі бар. Ауланың балаларымен бірге барып, сол жақтан қарақат теретінбіз. Мектепте оқып жүргенде көрші кабинеттен бор ұрлайтынбыз. Себебі, бор деген дефицит болған. Ойыншық ұрлап көрген емеспін. Себебі, өзімдікі де жетіп артылатын. Кітапханадан 5-сыныпта бір кітап ұрлап кеткенмін. Ол қазір үйде тұр. Бірақ, апарып бермеймін. Үй тапсырмасын көшіріп алу ұрлыққа жата ма?! Егер жатса, оны да жасадық. Бізден де солай талай тапсырманы ұрлады. Бастауыш сыныптарда оқитын кезім. Сол уақытта «НП-Новое Поколение» газеті ашылып, кеңінен таныла бастады. Күндердің күнінде ауладағы балалармен ойнап жүріп, көрші үйді подъезіне кіріп, пошта жәшіктерін ашып жаттық. Не іздегенімізді бір құдай біледі. Дәл сол кезде бір жәшіктен «НП» газетін тауып алдым. Дереу үйіме зытып, есікті ашып, газетті тастап, шығып кеттім. Ойынды жалғастыру керек қой. Сосын үйге келсем әпкем сол газетті оқып отыр. Содан мені қатты ұрысып, газетті қайта салып қою керектігін айтты. Оны қайтадан бүктеп, орнына апаруға сол сәтте ерініп қалдым. Бірақ, сол газеттен кейін басқаның пошта жәшігін ақтармайтын болдым.Алматылық Сәниядан алған эстафетамды астаналық Сәнияға беріп, екеуінің ортасында тұрып, іштен тілегімді айтайын.