Өнер білсең-өлмейсің
блог
Бүгінгі күн кейбіреулер үшін әдеттегі күндердің бірі, ал, біреу үшін үлкен өмірге қадам аттайтын күн, енді біріне жаңа жылдай, жаңа бастама жасайтын күндей... Бүгінгі күн мен үшін "жаңа оқу жылының бірінші күні" болғандықтан, алдағы тоғыз айға созылар "майданда" жеңіспен шықсам деген үмітпенен, жақсы тілектермен, ниеттермен басталды. Әріптестерге, аялуы ұстаздарға, ізденімпаз оқушыларға жаңа оқу жылын ойдағыдай өткізіп, жетістіктерге жетіп, біиктерден көріне берсін деп тілеймін!
Онымен қоса, бүгін күздің бірінші күні!!! Күздің!!! Күзімнің!) Менің "сүйіктім" де келіп жетті! Сол себепті, бүгін мен үшін ерекше күн. Ал, бұл ерекше күннен бір белгі қалсыншы деген ниетпен бір блок жазғым келді. (Блок жазбағалы да біраз болыпты).
Біріңіз білсеңіз, біріңіз білмессіз, Алматыдай алып шаһарда әр айдың соңғы сенбі, жексенбісі бұрын Абылай хан (Мақатаев қиылысы) көшесіндегі "Жетісу" қонақүйінің алдында, кейінен Арбатта "Қолөнер Палатасы" өткізіліп тұрады. Онда Қазақстан, Қырғызстан, Моңғолия, Өзбекстан, т.б. алыс-жақын елдердің қолөнер шеберлері өз туындыларын, еңбектерін, көз майын тамызып тұрып орындаған шығармашылық, күрделі жұмыстарын көпшілік назарына ұсынып, сатылымға қояды. Қаланы жаяу аралау әдетім еді. Сол бір "қыдырудың" кезінде кездейсоқ осындай "кереметке" тап болдым. Сенсеңіз, сол көрмені сағаттап аралап, әрбір бұйымға, туындыға қызыға қарап, бірнәрсе сатып алып, қайтқанмын. Сөйтіп, ешнәрсе алмасам да, уақытым болса, барып тұратын болдым. Сөйтіп, 30-31 тамыз күндері өткізілген көрмеге тағы бардым. Былтырғы жылы қолмен тігілген, нақ теріден жасалынған портмоне сатып алған ем, жақында ұрлатып алдым. Сөйтіп, бұл жолы тағы да әбден аралап, қызығып, таң қалып, тамсанып, кетерге таман өзіме тағы бір портмоне сатып алып, қайттым. Сонымен, сол көрмеден кішігірім сүгіретті көрініс ұсынамын. Жылдағыдай Қазақстан, Өзбекстан, Моңғолия, Қырғызстан, т.б. елдердің қолөнер шеберлерінің туындыларына Сіздер де көз салып көріңіздер... Бір Шебер сүгіретке "түсіріңіз, түсіруіңіз керек, әрине, рұқсат" десе, енді бірі "түсірмеңіз, бұл авторлық шығарма жұмысы, көшіріп аласыз" деп түсіруіме қарсы болды. Әрине, түсінемін ғой. Еңбегі ерен, қандай идея, оны іске асыруды айтсаңызшы! Тәнті боласың тіпті! Кейбірі қолмен ұстауға да рұқсат бермеді. Сонымен, солай. Енді сүгіреттерге кезек берсем...
Мына балауыздарды жағуға да қимайсың-ау...
Алтыннан көрі күміс қатты ұнайды, неге екенін...
Мына сабынмен жуынуға... иісін айтсаңшы! Жо-жоқ, одан да сервантқа сувенир ретінде қойып қоймаймын ба))
Тасқа, басқа да бірнәрсеге сену, энергия береді, байлық шақырады, денсаулыққа пайдалы, бақыт әкеледі, т.б. деген сенімімім жоқ. Тағып жүруге де аса құмар емеспін.Тек Алланың мұндай кереметіне таң қалып, сүйсініп, ұзақ қарадым. Әдетте, теледидардан, кітаптардан көретін теңіз асты, тау тастарын өз көзіңмен көру - бір керемет екен!Сұлу енді! Сөзсіз!
Замана қазір осындай хәлде, рас... Ойлау - бір басқа, оны іске асыру тіпті де басқа... Авторға ризамын...
Ертегі, мультфильм кейіпкерлеріндей...
Барып өз көзіммен көремін деушілерге, кестесі мінеки. Барып көріңіздер, өзіңізге керекті, ерекше, қызықты нәрсе табатыныңызға сенімдімін.
Ал, мынау өзіме сатып алғаным. Әдемі, ә)))
Осымен, тамам. Бұл тек Арбаттың бір жақ бетіндегісі ғана... Бірге "аралағандарыңызға" рахмет)) Келесі "көріскенше"...
Сүгірттер жеке мұрағаттан.