Құдай маған әкiмдiктi бере салды, басыма бақтың өзi келе салды. Қалаға әкiм болған күнi ертеңiне орынбасарларымды жинап алдым, “сендер ұйықтап жүре бересiңдер ме?” деп бiраз қинап алдым.
– Халықтың көңiлiн көтеруiмiз керек! Ол үшiн батырларымыздың пәленбай жылдық тойын өткiзейiк. Кiмде қандай ұрандаған ұсыныс бар? – деп сұрадым мен. Орынбасарларымның бiрi ойланып, екiншiсi столды саусағымен тықылдатып, үшiншiсi төбеге қарап қалды.
– Тойбек Таппасұлы, бiз тойшыл халықпыз... Қала қаржысымен той өткiзе-өткiзе шаршадық. Оның үстiне батыстан девальвация келе жатыр.., – дедi бiрiншi орынбасарым.
– Сол Девальвацияны да тойға шақырайық! Көрсiн қазақтың қандай екенiн! –деп салдым мен.
Өзге орынбасарларым үндемейдi. Бiрi саусағын мыжғылап, екiншiсi төбеге қарап...
– Неге Қобыланды батырды тойламасқа? Руы кiм өзi? Ұлы жүз, кiшi жүз, орта жүз? – дедi орынбасарымның бiрi.
– Қамбар батырды тойлайық та. Ол кедейден шыққан...
– Олар эпостық жырлар...
Мен үшiншi орынбасарымның бетiне қарадым.
– Сол Эпос бабамызға ескерткiш орнатуымыз керек! Қамбар батыр қайда туған? Бiлмейсiңдер! Топастар! –деп салдым. Қатты кеттiм-ау деймiн.
– Францияда туған... –деп мырс еттi екiншi орынбасарым.
– Вот, Францияға делегация болып барайық. Ел көремiз, жер көремiз, әрi Қамбар бабамыздың топырағын әкелiп, жерлеймiз... Сүйегiн қазып алып жатуға уақыт жоқ... Тағы кiмде ұсыныс бар?
– Тойды қоя тұрсақ... Қыс келiп қалды. Қаланың жылыту мәселесiн...
– Сендер өзi тойдан неге қашасыңдар? “Айман-Шолпан” жырындағы Көтiбар көкемiздi бiлесiңдер ме? Баяғыда сегiзiншi класта өткенбiз. Сол Көтiбар бабамыздың құрметiне той жасаймыз! Естуiмше, тарихи тұлға көрiнедi!
– Бiр түрлi ыңғайсыз естiледi екен...
– Ештеңе етпейдi. Қазақ баласына Боқбасар деп те қойған ғой! “Көтiбар жылы” дейiк, тамаша пияр! Атымыз шығады. Журналистер жамырай жазады. Тарихта қаламыз!
– Қаржы жағы...
– Батырымыздан несiн аяймыз? Сексен миллион теңге бөлiнсiн...
– Көп емес пе? – дедi екiншi орынбасарым ойланбастан, башкасы iстемейдi осының! Өзiн “отставкаға” жiбере салу керек екен.
– Әй, Айман-Шолпан әпкелерiмiздi де қоса қабат атап өте салмаймыз ба? Солар болмаса, Көтiбар кiм?
– Ендi келiп, Көтекеңе қарсы шығып отырсыз...
Орнымнан ұшып тұрдым.
– Жетер! Көтiбар жылы басталды!
Орынбасарларым жым болды. Қысқасы, идеям менiң зың болды. Көтiбар көкемiздiң тойына келiңiздер!