Өркеннің басынан өткендері өмір сүріп жүргендердің, мына біздердің санамызда қорытылмаған күйі қалып қойған секілді.....
Бұл баланың суретің көрген бойда, көңілім қараңғы түнекте нөсер астында кетіп бара жатқандай сезімде боламын.Хайуан қолынан келмейтін мұндай жауыздық........Өгейленген өмір.......Қапаста қалған аяушылық....Қанға боялған көз- адам айтқысыз....Елестетудің өзі жантітіркендіреді.
Ең алғаш естіген бойда көңілім құлазып бір сілкіндім..неге олай..? Миға симайтын бұл сауалдар жүрек түкпірінде жауапсыз..Итекеш итте өз баласына олай жасамағанды..Адам өзгергенбе Заман өзгергенбе?
Заман өзгерген күннің өзіңде адамға айуандық, қатігездік қасиетті дарытпағанды..Өзіңдікі тұрмақ өзгенің перзентіне аяушылық танытпағанды о дүниеде де мейірім таппайтыны анық....
Қолдан келер не пайда? Өркеннің жақын туыс ағайындарына,Әжесі мен әкесіне шын ниетпен көңіл айтамыз.Алла қуат берсін!))