Мұқаңа еліктеп....

Белгісіз түске боялған,

Алайда – дүлей жаным бар.

Алысып түнмен оянған,

Өзіндік менің таңым бар,

Басыма қонған бағым бар,

Кірленбес таза арым бар.

Өзгеге жұмбақ, тым дара,

Кеудемде өшпес үнім бар.

Болсада жұрттан тым дара,

Кеудемде жанған жырым бар.

Демейтін мені кімің бар?

Демейтін мені кімің бар?