М. Сералин – тума талант, аналитикалық ойлау қабілеті, қоғамдағы барлық оқиғаларға өз көзқарасы бар жеке тұлға.
Оның журналистік қызметі екі кезеңге бөлінеді. Бірінші-кезеңіне Айқап журналында төңкеріске дейін басылған 40-қа жуық мақалалары жатады.
Ал екінші кезеңінде 1918-1928 жылдар аралығын қамтиды, бұл кезеңде Ұшқын, Еңбекші қазақ, Ауыл газеттерінде саясат, шаруашылық, мәдениет мәселелері жайында мақалалары жарияланды.
Мың тоғызыншы жылы алғашқы жарияланған Топжарған поэмасы қазақ әдебиетіндегі шоқтығы биік шығармалар қатарына енді. Поэмада ХІХ ғасырдың 30-40- жылдарындағы қазақ өмірі, Наурызбай, Кенесары, бастаған қозғалыс бейнеленген. Мың тоғыз жүз тоғызыншы жылы жарық көрген Гүлқашима поэмасы әйел теңсіздігі мәселесіне арналған. Сонымен қатар ол өзге елдің жазушыларының шығармасын қазақ тіліне аударған аудармашы. Атап айтар болсақ Фердоуси Шаһнамасының Рүстем - Зораб бөлімін В.Жуковский нұсқасынан, сондай-ақ А.Сорокиннің шығармаларын қазақ тіліне аударған болатын.
Және де қазақ халқының ауыз әдебиетін терең зерттей отырып, өзі де өлеңдер жазған болатын. Татар,орыс, парсы, тілдерін толық меңгерген. Осы уақытта «Топжарған» және «Гүлһашима» поэмалары жарыққа шыққан болатын.
Журналистика саласында ерең еңбегі жоқ болғанымен, Сералин өзінің өмірде көрген тәжірибесін пайдаланып, халық арасындағы кедейшілік жағдайын ескеріп, іске кіріскен. Өзінің іс-әрекетімен халыққа мол пайдасы тиген.
Сол кезеңдердегі орыстандыру саясатының аяқтан шалуы мен себепсіз ережелеріне қарамастан, асқан шеберлікпен өзекті мәселелерді атай отырып, өзі бас болған көптеген газет-журналдардың қалың бұқараға жол тартуын қамтамасыз ете алған редактор!
Халыққа көмек көрсеткен ерең еңбегі мен Қазақ әдебиеті сахнасының редакторлық қызметіндегі аса көрнекті тұлға халық жадында да, ұлт санасында да ешқашан өшпейтін, қайта, әр ұрпақтың жадында ойып тұрын орын алатын Мұхамеджан Сералин болып қала бермек!
Інжу-Маржан Отарбаева
Әл-Фараби атындағы Қазақ Ұлттық Университетінің студенті