Мұң...... Кей – кездері шымшылайтын мынау қу сезім, алып ұшты – ау бір орыннан екіншіге. Соқпақтың алдамшы да қатыгез бояуына мен сүңгіген тәріздімін...Пешенеме жазылғанба ақын болу?, батырдың ұрпағымын деп те мақтана қоймаппын........Соңғы сәттер тыным таппай жүргенімді осылайша суреттедім:
Сыр
Есiмнен кейде танам бiрак мейлi,
Жүректен жазылғанды дұрыс дейді
Тұншығып дәл орнымнан тұра кетсем
Бастағы күрең ойлар әр кез жейдi
Солқылдап қағыс жүрек аз болғандай
Шырыны кеткен кеуіп, беу болмадай
Қанатсыз қыран ұшып күзгі белден
Басыма сорды тілеп, дем қоңғандай
Бетте жоқ аяқтайтын сөз соңымды
Ұмыттым адалдықты, сол - оңымды
Оқырман, өзің ғана қолдаушымсың
Адастым, таба алмаспын өз жолымды
23.08.13