Мен оны кездейсоқ жолықтырдым. Әрине алғаш көргенде өз көзіме өзім сене алмадым. Тұрған орнымда сілейіп қаттым да қалдым. Ол кезде қараңғы түсіп, қала қарбаласы тиылған шақ болатын. Кеш болса көңілсіздік басады. Жатақханаға сыймаған жанымды көшеге сүйрей жөнелемін. Жақын маңдағы саябақтардың бірінде жалғыздан-жалғыз серуендегенді ұнатамын. Кеш қарая саябақ жүргіншілері сиреп, жұрттың бәрі үйіне қайтады. Менің де күткенім сол. Көпшілік ортаны жақтырма бермеймін. Мен үшін қала шамдарын қызықтап, түнгі бақта ойға шомғаннан асқан бақыт жоқ.
Иә, мен оны қаланың батыс беткейіне арқа сүйеп, шеткері орындықтардың бірінде отырған жерінен көрдім. Ол жалғыз еді. Үстінде «Тиффанидегі таңғы ас» фильміндегі қызғылт-сары түсті пальтосы бар. Қара түсті қалпағы қабағын жаба, көзін көлегейлеп тұр. Сірә, ешкім байқамасын деген шығар. Қолындағы шылымын бірден байқадым. Әдемі еріндері жұмыла түсіп, құшырлана сорады. Иә, бұл - Одри Хэпберннің нақ өзі еді. Есімді тез жинап алдымда, Алматының тұманды түнін тіліп өтіп, жанына жақындадым. Өте жақын бардым. Ол болса мені байқаған да жоқ. Терең ойдың құшағында отырғаны айтпаса да түсінікті еді. Не істерімді білмей абдырап қалдым. Үнсіз тұра беруден ыңғайсызданып кетсем керек:
- Сіз, шынымен Одридің өзісіз бе? – деп сұрақты түйеден түскендей төтесінен қоя салдым. Сол бір ауыз сөзді де тұтыға сөйлеп, тебірене айтқандай болдым. Таңданысымды жасара алмадым-ау. Көздеріміз түйіскен кезде бойымды белгісіз бір діріл билеп, жүрегім шым ете қалды. Ех, сұлулық сен әлі тірі ме едің?! Суретіне қарап сүйсініп жүрген жанды тірілей көргендегі әсерді айтып жеткізу мүмкін емес екен! Сенім мен сезімнің арасында сенделген ойларыма ие бола алмай қалдым.
- Иә, бозбала, сіз қателеспедіңіз, – деп жылы жымиды да, дереу бойын тіктеп алды. Қобалжып кеттім. Санамды белгісіз бір күш сілкіп өткендей болды. Біз қазақша тілдестік. Ол тап-таза менің ана тілімде жауап қайтарды. Әкесі ирландық, анасы нидерландық, өзі Бельгияда дүниеге келіп, Лондонда өмір сүрген қыздың қазақша сайрай жөнелгені таңғалдырады, әрі тәнті етеді. Ол одан сайын сүйкімді көріне түсті.
- Одри ханым, сіз сондай әдемісіз...
- Көңіліңізге рахмет. Сіз бұл сөзді айтып тұрған бірінші адам емессіз.
- Иәә... Бірақ, сіз расымен де сұлусыз!
Бұнымен не айтқым келгенін өзім де түсінбедім. Бірақ өкінген жоқпын. Ол көзін менен тайдырып алды да әлдебір нүктеге қадала қарады.
- Жаныңызға отырсам бола ма? – дедім. Дауысым әлсіз шықты.
- Қарсы емеспін. - Алысқа қадаған ойлы көздерін жұма салып, шылымын ерніне тосты.
Бір досымның: «Қыздырдың темекі шеккенін ұнатамын. Ең сүйкімсіз қыздың өзі де темекі шеккен сәтінде мәдениетті көрініп кетеді. Сүйріктей саусақтары темекі ұстаған кезде сырбаз қимылдайды. Темекісіне тәкаппар қарап, көк түтінін будақтата ернінде апарған кезде әлдебір бекзаттықтың үлгісін көремін» деген сөздері ойыма орала кетті. Оның суреттеріне қарап отырып: «Тіпті, ол есінеген кезде де әдемі» деп ойлаушы едім. Енді темекі шеккеніне қарап сүйсіне түстім. Менің онымен сөйлескім келді.
- Қазір қаңтар. Бұл қаланың қысы сондай сұрақсыз. Сізге Алматыға көктемде келу керек еді... - дедім. Қиялым Одриды әппақ қары көз жасына айналған бұл жылауық қаңтарға лайық көрмеген сияқты.
Ол үндемеді. Мен оның көгілдір көктемде Алматы көшелерін кезіп жүргендегі әдемі бейнесін елестетіп кеттім. Сәлден соң ол маған жарты әлемнің нұры тұнған қос жанарымен тесіле қарап алды да, бір нәрсесін ұмытқан адамдай орнынан шұғыл тұрды.
- Маған кету керек... Алматы көкетемде әдемі дейсің бе? Мүмкін сол кезде кездесерміз. Ал, әзірге қош болып тұр! – деп қысқа қайырды. Әңгімеміз енді жараса түсе ме деген кезде «кеттім» дегені көңілге тиіп кетті. Қия алмадым. Ол жылдам басып жолға түсті. Соңынан қарап қала бардым. Тұманды түнге сіңіп бара жатқан сәтінде өзге әлемге қадам басқан қанатты періштедей көрінді. Одри дүние салған кезде әйгілі актриса Элизабет Тейлор: «Періште көкке ұшып кетті» деген екен. Маған да ол Алматының тұманды түнінде қанат қағып, аспанға көтеріліп кеткендей әсер берді..
Сәл аялдай тұрғанда мен оған сұлулық туралы сұрақтар қояр едім. «Сіздің сұлулығыңыздың сыры неде?» деген сұраққа ол: «Еріндерім әдемі болсын десеңіз – жылы сөздер айтыңыз; Көздерім әдемі болсын десеңіз – адамдардың жақсы жақтарын көре біліңіз; Әйел әдемілігі оның киген киімінде емес, оның сымбаттылығы немесе шаш үлгісінде де емес. Әйел әдемілігі – оның көздерінде, өйткені бұл оның махаббатқа толы жүрегіне апарар бірден-бір жол» деген екен. Мен оны ерекше жаратылған болмысына ғана қарап емес, осындай ізгі ойлары үшін де құрмет тұтамын. Әлемге таңғажайып әтірлерімен танымал болған Юбер де Живанши бірде: «Қымбатты Одри, сіздің сыртқы сұлулығыңыздан гөрі, ақылыңыз бен жан дүниеңіз нәзігірек» - деген екен. Бұл сөзді менде айтқым келеді. Оның жанарында ешбір жанда жоқ тылсым күш бар. Бір сұхбатында ол «Мен бар болғаны жолы болған әйелмін» депті. Сұлулықтың бір түрі – қарапайымдылық екеніне сол кезде тағы да көзім жеткен еді.
Қызық, ол Алматыда не істеп жүр екен?
Сурет: vk.com