Не үшін өмір сүріп жатырмың?- деп өзіңізге сұрақ қойып көрдіңіз бе? Əрине біз бір себеппен өмір сүре аламыз. Ешқандай себепсіз еш нəрсе орын алмайды емес пе? Əр кімнің өмір сүру себебі əртүрлі. Өмір сүру үшін сенің ең бірінші мақсатың болу керек. Мақсатын болған соң, сен соған жету жолында өмір сүресің. Мейлі сен бір жерге баруды мақсат қыл, сүйікті затыңды алуды мақсат қыл, жақсы оқу орнына түсуді мақсат қыл, т.б. Сен тырмысып, қилы кезеңдерден өтесің. Шалқып тасып жүрген адам ол-өмір сүрмеген адам. Қиындық көріп, өмірдің ащысың татқан адам ол-өмірдің не екенің білетің адам. Өмірдің тəттісің ғана көрген адам,өмірдің ащысың көрген адамның күйің кеше алмайды.
Адам болғасың, тіршілік етесің яғни мақсатсыз өмір өмір емес. Ойлап көріңізші? Сіз ұйқыдан тұрып,тамақ ішіп, ойнап, теледидар қарап т.б істермен айналысып, жатып қалдыңыз. Осылай күндер өте береді.Күйбен тіршілік. Өмірге келіп кеткендей боласыз.
Мен мақсатым үшін өмір сүремің. Ал, мақсатым ұстаз болу. Мен өзіме сенемің. Абай атамыздың мына сөзі де маған қанат бітіреді.
-Сенде бір кірпіш дүниеге,
-Тетігің тапта бар қалаң.
Өмір сүргең соң, артымызда атымыз алтын əріппен қалатындай, игі іс жасап, өз еліміз адал қызмет етейік! Уақыт зулап жатыр емес пе? Ойланыңыз.