Мен енді қуануға құлаш ұрдым.

Ақ параққа сырымды айтам әрбір,

Сол баяғы жағалау қайта барғыр.

Алматының көшесін кезіп келем,

Жалғыздықтан жалығып сайтан алғыр.

*

Жанарымның астарын мұң еседі,

Ойларымның тұман боп келешегі.

Жұбатқысы келе ме қу жағалау,

Толқынымен бір бардай берешегі.

*

Жел еседі көңілде әр қырқадан,

Мінезімнен құйындай шаң бұрқаған.

Анау жерден бір қарттың даусы естілер,

Гитарасын қолына –ап ән шырқаған.

*

Арпалысып беймаза күдікпенен,

Соған қарай жайменен жүріп келем.

Мұңға батқан гитара әуенінен,

Шайқалардай шер тартып,тұнық денем.

Соған қарай жайменен жүріп келем.

*

Гитарасын шертіп қап,бақыраулап,

Әуінің әкетіп атын аулақ.

Солғын тартқан жанары жарқ-жұрқ етіп,

Жүздерінің шарпиды оты лаулап.

*

Іске бекем кіріскен балақ түріп,

Қимылынан таппадым салақ қылық.

Жанарымнан бір мұңды сезді білем,

Соқыр көзбен жүзіме қарап тұрып.

*

-О ғажапты көрсе де толасыған,

Жапа шегер жазылар жарасынан.

Сендер,бақыт-дегенді сезбейсіңдер,

Мен сезетін адамдар арасынан.

*

Эһ,жастық шақ деді де күлімсіреп,

Сен маған өмір бердің тілімсіреп.

Мен сенен бұдан артық қаламаймын,

Деп және қорықпаймын күнім сөнет.

*

Ей,жігерім сен барда тайсалмайтын,

Жанымды жей алмайды жайсаң жай мұң.

Өзгелер тұңшыққанмен өз мұңына,

Менен азап тартуда қайсар қайғым.

*

Беу дүние арқама күрес артып,

Қойсаң да жүре берем күле шалқып.

Қараң басқан қараңғы бұл ғаламға,

Соқыр көзбен қараған мың есе артық.

*

Мұңды ойларым тартқызқан  күзде күрең,

Өзіме-өзім өкпелеп өзге бірең.

Жаным құрғыр жаншыла,шаншылуда,

Соқыр қарттың инедей сөздерінен.

*

 Шерлі әуеннің ап келген  іздерімен,

Менің жаным тым әлсіз сіздегіден.

Өмір құрғыр осы ма есітпегің,

Соқыр қарттың мұң басқан жүздерінен.

*

Мейлі жаным сарсаңға құласын мың,

Мен бүгін қуануға құлаш ұрдым.

Соқыр көзбен көретін бұл өмірді,

Жігеріне тәнті боп бір асылдың.

Досжан Нұрболат