Қыздардың достығы...
блог
Досын болғанға не жетсін! Бір кездері оқушы кезімде қыздармен дос болу деген ойымада келмейтін, ойыма келмегені емес келеді, ең әрісі сол сыныбымдағы қызбен сөйлесе алмайтын ем, сөйлесемізғой тек онша ашыла сөйлесіп болмаса әңгімелеспейтіңбін.
Ер балдар өздеріне бір әлем боп дос болып ананы-мынаны айтып бөлек жүретіңбіз қыздардан. Ал қыздардың араласқандары қызық көрінетің, білмеймін , әйтеуір қызық көрінетің. Бір қызығы сол бір бірлерімен араласқанда өздерінің бір бір подружкасы яғни сырлас құрбылары болатын. Сыныбымда он екі қыз болатың екі-екіден әрқайсысы өздеріне алты әлем және солардың біреуімен әңгіме соқсан баяғы сол бір бірін жамандап шығатын. Ойлайтынмын осы қыздарға не жетпейді, оданда біз сияқты яғни балдар сияқты бір бірлерімен араласпайма екен деп.Йә қайсысымен әңгіме соқсанда жік-жікке бөліп тастайтың, ана қыз анадай,мына қыз мынадай дейтін.Бұндай қыздардың достастықтарын студент кезімдеде, группадағы он алты қыздар арасынанда көргем, ылғи бітпейтін ұрыс, келіспеушілік. Айтпақшы мектеп бітіргеннен кейін сыныбымыздың қыздарын жинай алмай қалдық, яғни балдар жиналсада сол баяғы қыздарымыз отырыстарымызға келмейтін.Түсінікті ғой ол жағы, мектеп кезінде әрең жиналып жүрген қыздарымыз, бітіргеннең кейін бізді не істесің!))
Расыменде осы қыздарға не жетпейді екен, бір-бірін көре алмайтындай, тек бір-бірін жамандау, өсектеу, әлде басқа себебі барма екен.Барлық қыздардың достықтары ондай емес шығар, бірақ мен көрген, араласқан қыздардың көбісі солай болатың.Қыздардың достығын түсіне алмай-ақ қойдым.))
Сіз қалай ойлайсыз???
P.S: Айтпақшы бұл менің өз ойым.))